Википедија

Majkl Parenti

Majkl Džon Parenti (engl. Michael John Parenti; Njujork, 30. septembar 1933) je američki politikolog, istoričar i kulturni kritičar koji piše o naučnim i popularnim temama. Predavao je na američkim i međunarodnim univerzitetima i bio je gostujući predavač pred studentima i zajednicom.[1][2]

Majkl Parenti
Majkl Parenti, 2004. godine
Puno imeMajkl Džon Parenti
Datum rođenja(1933-09-30)30. septembar 1933. (90 god.)
Mesto rođenjaNjujork
 SAD
Veb-sajtwww.michaelparenti.org

Biografija uredi

Parenti je doktorirao političke nauke na univerzitetu Jejl. On je autor 23 knjiga i mnogo članaka. Njegovi radovi su prevedeni na osamnaest jezika. Parenti često predaje širom SAD i ostalih država.[3] On je otac Kristijana Parentija, autora i saradnika časopisa The Nation.

Parentijevi spisi pokrivaju širok spektar predmeta: američku politiku, kulturu, ideologiju, političku ekonomiju, imperijalizam, fašizam, komunizam, demokratski socijalizam, slobodno tržište dogmi, konzervativni sudski aktivizam, religiju, drevnu istoriju, modernu istoriju, istoriografiju, represiju u akademskim krugovima, vesti i zabavne medije, tehnologiju, seksizam, rasizam, homofobiju, Venecuelu, ratove u Iraku i Jugoslaviji, nacionalnost, i njegovu mladost.[4][5][6] Njegova najuticajnija knjiga je najverovatnije "Demokratija nekolicine",[7] sada u devetom izdanju, kritička analiza američkog društva, ekonomije, i političkih institucija.[8] U poslednjih nekoliko godina spomenuo je predmete kao što su " Carstva: prošlost i sadašnjost"; "Intervencionizam SAD : slučaj Iraka"; " Moć rase, pola i staleža", " Ideologija i istorija ", " Pad komunizma " i " Terorizam i globalizacija ".

Majkl Parenti je odrastao u italijansko-američkoj porodici radničke klase u četvrti u Njujorku, o kojoj je pisao.[5] Parenti je dugi niz godina predavao političku i društvenu nauku u raznim institucijama visokog obrazovanja. Na kraju je posvetio svoje puno radno vreme pisanju, javnom nastupu i političkom aktivizmu.

Godine 1974, Parenti je učestvovao u izborima u Vermontu za ulaz u američki Kongres i dobio 7% glasova.

Tokom 1980-ih bio je gostujući saradnik na Institutu za političke studije u Vašingtonu. Godine 2003, poslanički klub za novih političkih nauka mu je dao nagradu za životno delo. Godine 2007. dobio je sertifikat specijalnog kongresnog priznanja od američkog predstavnika Barbare Li i nagradu od akcije mira Nju Džerzija.

Služio je za oko 12 godina kao sudija za Projekat Cenzurisano. Takođe je deo savetodavnih odbora Mreže nezavisnih naprednih politika i Obrazovanje bez granica; kao i deo savetodavnih redakcija Novih političkih nauka i prirode, Društva i misli.[9]

Ubiti naciju: napad na Jugoslaviju uredi

Godine 2000. je objavljen Parentijev Ubiti naciju: napad na Jugoslaviju. Prema Circus Reviews "Parenti se razilazi sa svakom delu konvencionalnog znanja o raspadu bivše Jugoslavije, kosovske krize, i NATO bombardovanja srpske države u podršci kosovskih Albanaca. Umesto toga, on sastavlja strašno ubedljivu alternativnu istoriju u kojoj je američko predvođena koalicija uz podršku agresivnih finansijskih interesa izazvala građanski rat i duboko destruktivnu vazdušnu kampanju koja je ubila najmanje 3.000 civila.". Publishers Weekly je izjavio "Parenti daje besramno kritičku procenu ove intervencije, zasnovanu na čvrstom i strastvenom odbijanju laži zapadnih lidera o događajima na Balkanu i zapadnjačke interese u tom delu sveta. Čitaoci koji nisu upoznati sa njegovom levičarskom analizom mogu smatrati Parentijevo odbijanje NATO-vog opravdanja za bombardovanje 1999. godine šokantno ili glupo, drugi ga mogu smatrati provokativnim ".

Atentat na Julija Cezara: narodna istorija Starog Rima uredi

U 2003. je objavljen Parentijev Atentat na Julija Cezara: narodna istorija Starog Rima. Publishers Weekly je rekao: " Parenti ... pripoveda provokativnu istoriju kasne rimske republike (100-33. p. n. e.) da pokaže da je Cezarova smrt bila kulminacija rastućih klasnih sukoba, ekonomske nejednakosti i političke korupcije". Circus Reviews je napisao: "Populistički istoričar Parenti ... posmatra najpoznatiji starorimski atentat ne kao napad na tiranina, već kao krvavu scenu u večnoj drami klasnih borbi". Circus je opisao knjigu kao "revizionističku istoriju u svom najprovokativnijem izdanju". Political Affairs je napisao: "Ovo je odlična knjiga i dobro štivo ".

Reference u popularnoj kulturi uredi

Pank rok bend Choking Victim iz Njujorka koriste mnoge delove lekcija Majkla Parentija u njihovom albumu No Gods, No Managers.

Pojavljivanja na filmu i televiziji uredi

Osim nekoliko snimaka nekih od njegovih javnih govora, Parenti se takođe pojavio 1992. u dokumentarcu Panama Deception, 2004. u Freedom Bound i 2013. u Fall and Winter dokumentarncima kao autor i društveni komentator.

Pored toga, bio je intervjuisan za dve epizode serijala  Penn & Teller: Bullshit!, kratko pričajući o Dalaj Lami i patriotizmu.

Parenti je bio intervjuisan u dokumntarcu Borisa Malagurskija The Weight Of Chains 2 (2014).

Bibliografija uredi

  • The Anti-Communist Impulse (Random House, 1970).
  • Trends and Tragedies in American Foreign Policy (Little, Brown, 1971).
  • Ethnic and Political Attitudes (Arno, 1975).
  • Democracy for the Few (1974).
  • Power and the Powerless (St. Martin's Press, 1978).
  • Inventing Reality: the Politics of News Media (1986).
  • The Sword and the Dollar: Imperialism, Revolution and the Arms Race (St. Martin's Press, 1989).
  • Make-Believe Media: the Politics of Entertainment (St. Martin's Press, 1992).
  • Land of Idols: Political Mythology in America (St. Martin's Press, 1993).
  • Against Empire (City Lights Books, 1995).
  • Dirty Truths (City Lights Books, 1996).
  • Blackshirts & Reds: Rational Fascism and the Overthrow of Communism (San Francisco: City Lights Books, 1997).
  • America Besieged (City Lights, 1998).
  • History as Mystery (City Lights, 1999).
  • To Kill a Nation: The Attack on Yugoslavia (Verso, 2002).
  • The Terrorism Trap: September 11 and Beyond (City Lights, 2002).
  • The Assassination of Julius Caesar: A People's History of Ancient Rome (The New Press, 2003).
  • Superpatriotism (City Lights, 2004).
  • The Culture Struggle (Seven Stories Press, 2006).
  • Contrary Notions (City Lights Books, 2007).[5]
  • God and His Demons (Prometheus Books, 2010).
  • The Face of Imperialism (Paradigm, 2011).
  • Waiting for Yesterday: Pages from a Street Kid's Life (Bordighera Press, 2013).

Reference uredi

  1. ^ tucradio.org
  2. ^ Speaking Engagements by Michael Parenti
  3. ^ Biography of Michael Parenti
  4. ^ Articles and Other Published Selections
  5. ^ a b Contrary Notions: The Michael Parenti Reader
  6. ^ „Books by Michael Parenti”. Michaelparenti.org. Pristupljeno 2018-02-16. 
  7. ^ Michael Parenti: Democracy For the Few
  8. ^ „Cengage Learning - Higher Education - No Results Page[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 14. 12. 2015. g. Pristupljeno 14. 12. 2015.  Sukob URL—vikiveza (pomoć)
  9. ^ Michael Parenti Political Archive
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Мајкл_Паренти&oldid=26932882”