Mikonos
Mikonos (grčki grč. Μύκονος) je jedno ostrva u skupini Kiklada u Grčkoj. Upravno ostrvo čini zasebnu i jedinu opštinu u okviru okruga Mikonos Periferije Južni Egej. Ono uključuju i okolna ostrvca i hridi. Središte ostrva i glavno mesto okruga je gradić Mikonos.[1]
 | |
| Geografija | |
|---|---|
| Površina | 105,2 km2 |
| Dužina | 15 km |
| Širina | 10 km |
| Visina | 341 m |
| Najviši vrh | - |
| Administracija | |
| Najveći grad | Mikonos |
| Demografija | |
| Stanovništvo | 9320 (2001) |
| Gustina st. | 88,59 stan./km2 |
Mikonos je danas poznat kao veoma poznato turističko odredište sa kosmopolitskim karaterom i burnim noćnim životom.
Prirodni uslovi uredi
Mikonos je jedno od ostrva Kiklada srednje veličine, udaljeno oko 150 km jugoistočno od Atine. Najbliže značajnije ostrvo Mikonosu je Tinos na 10 km ka severozapadu. 20 km zapadno od Mikonosa nalazi se ostrvo Siros, a 25 km južno Naksos. Ostrvo je srednje razuđeno i planinsko u većem delu. Postoji nekoliko dolina, koje su pogodne za zemljoradnju.
Mikonos spada u ostrva Kiklada koja su udaljena od kopna i imaju stalan nedostatak vode usled sušne sredozemne klime sa dugim, žarkim i sušnim letima i blagim i ne baš kišovitim zimama. Biljni i Životinjski svet su takođe osobeni za ovu klimu, a od gajenih kultura dominira maslina.[1]
Istorija uredi
Danas postoji mit da je ostrvo dobilo ime po antičkom junaku koji se poredio sa Apolonom i po tome postao poznat. Za Mikonos, kao i za celokupne Kiklade, je neobično važno razdoblje kasne praistorije, tzv. Kikladska civilizacija, zavisna i bliska Kritskoj. Tokom stare Grčke Mikonos je prvo bio naseljen Joncima, a zatim jedan od malih polisa u veoma važnom delu Grčke.
Posle toga Mikonosom je vladao stari Rim, a zatim i Vizantija. 1204. godine posle osvajanja Carigrada od strane Krstaša Kikladi potpadaju pod vlast Mlečana, pod kojima ostaju vekovima, do 16. veka, kada novi gospodar postaje osmansko carstvo. Stanovništvo Mikonosa nije bilo jače uključeno u Grčki ustanak 20ih godina 19. veka, ali je ostrvo odmah pripalo novoosnovanoj Grčkoj. Međutim, razvoj nove države nije sprečio iseljavanje mesnog stanovništva u 20. veku. Poslednjih decenija ovo je umanjeno razvojem turizma.[2]
Stanovništvo uredi
Glavno stanovništvo na Mikonosu su Grci. Poslednjih godina broj stanovnika se naglo povećao zbog razvoja turizma visokog nivoa. stoga na ostrvu leti boravi mnogo više turista nego stalnih stanovnika, a mnogi među njima i mnoge javne ličnosti. Među turistma brojna je homoseksulna zajednica i ostrvo je veoma otvoreno ka ovoj vrsti turista. Između poslednja dva popisa broj stalnih stanovnika se povećao za oko 50%.
Privreda uredi
Privreda Mikonosa se zasniva na turizmu i pomorstvu, a manje na tradicinalnoj poljoprivredi (južno voće, masline). Tradicinalni mlinovi-vetrenjače danas su simboli ostrva.
Galerija slika uredi
Reference uredi
- ^ a b „Mikonos”. Grcka info. Pristupljeno 1. 2. 2019.
- ^ „Holidays in Mykonos Source: www.greeka.com”. Greeka. Pristupljeno 1. 2. 2019.
