Mile Ivković
Miodrag Mile Ivković Cust (Čačak, 13. oktobar 1917 — Mauthauzen, 15. jun 1944) bio je komunistički revolucionar i učesnik Narodnooslobodilačke borbe.
| mile ivković | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 13. oktobar 1917. |
| Mesto rođenja | Čačak, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 15. jun 1944. (26 god.) |
| Mesto smrti | Mauthauzen, kod Linca, Treći rajh |
| Profesija | student |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | pre rata |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
Biografija uredi
Rođen je 13. oktobra 1917. godine u Čačku. Osnovnu školu i gimnaziju je završio u rodnom gradu, a potom je studirao na Visokoj tehnološkoj školi. Omladinskom revolucionarnom pokretu se priključio još kao srednjoškolac u Čačku, a tokom studija je pripadao studentskom revolucionarnom pokretu na Beogradskom univerzitetu. Tada je i postao član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Pošto je obavljao dužnost predsednika Centralnog udruženja studenata tehnike dobio je nadimak Cust.[1]
Posle okupacije Jugoslavije, juna 1941. godine, kao istaknuti komunista je od strane Pokrajinskog komiteta KPJ za Srbiju, u svojstvu instruktora poslat u Šabac, da pomogne partijskoj organizaciji u organizovanju ustanka. Po dolasku u Šabac, bio je uključen u članstvo Okružnog komiteta KPJ za Šabac. Jedan je od organizatora ustanka u Mačvi, Pocerini i Podrinju. Od osnivanja Mačvanskog partizanskog odreda, jula 1941. godine nalazio se u Štabu odreda, sa kojim je učestvovao u mnogim borbama.[2]
Posle Prve neprijateljske ofanzive, u jesen 1941. godine, sa Odredom se povukao u zapadnu Srbiju, a potom u Sandžak. Početkom 1942. godine zajedno sa grupom partijskih radnika pri Glavnom štabu NOP odreda Srbije je upućen u zapadnu Srbiju. Polovinom februara je stigao u čačanski kraj, gde su ga 28. februara u selu Ljubiću uhvatili četnici. Potom je bio predat okupatorima u Čačku, koji su ga 8. maja 1942. godine odveli u logor na Banjici. Posle godinu dana provedenih na Banjici, maja 1943. godine je poslat u koncentracioni logor Mauthauzen, u Austriji, gde je ubijen 15. juna 1944. godine.[1]
Ukazom Predsedništva AVNOJ-a posthumno je 6. jula 1945. odlikovan Ordenom zasluga za narod prvog reda.[3]
U Narodnooslobodilačkom ratu, učestvovala je Miletova rođena sestra Radmila Lala Ivković, koja je bila student agronomije. Ona se krajem 1941. godine povukla sa partizanima u Sandžak, gde je priključena Vrhovnom štabu NOP odreda Jugoslavije. Bila je najpre sekretar sanitetskog odseka Vrhovnog štaba, a posle se nalazila na raznim dužnostima u Centralnoj bolnici.[4]
Reference uredi
- ^ a b Nedović 2009.
- ^ Parmaković 1973.
- ^ „Službeni list DFJ 90/45” (PDF). slvesnik.com.mk. 20. 11. 1945. str. 974.
- ^ Nedović 2010.
Literatura uredi
- Parmaković, Dragoslav (1973). Mačvanski (Podrinski) narodnooslobodilački partizanski odred 1941—1944. Šabac: Fond narodnooslobodilačke borbe Podrinja. COBISS.SR 254427911.
- Nedović, Radisav S. (2009). Čačanski kraj i NOB — slobodari na stratištima 1941—1945. Čačak: Studio za novi dizajn; Okružni i opštinski odbor SUBNOR-a. COBISS.SR 155110412
- Nedović, Radisav S. (2010). Čačanski kraj u NOB 1941—1945 — žene borci i saradnici. Čačak, Lučani, Gornji Milanovac: Okružni i opštinski odbori SUBNOR-a. COBISS.SR 176731148
- Nedović, Radisav S. (2012). Čačanski kraj u NOB 1941—1945 — Čačani i Dragačevci logoraši Banjice. Čačak: Gradski odbor SUBNOR-a; Opštinski odbor SUBNOR-a. COBISS.SR 190138636
