Mitridatski ratovi

Mitridatski ratovi vođeni su u 1. veku p. n. e. između Pontskog kraljevstva i Rimske republike na području Male Azije, Bliskog istoka i Grčke. Naziv su dobili po pontskom kralju Mitridatu VI. Uzrok ratova je nastojanje pontskog kralja da proširi svoju državu teritorijama koje su spadale u rimsku interesnu sferu. Mitridat je znao da iskoristi nezadovoljstvo svojih podanika rimskom vlašću. Ratovi su završeni pobedom Rimljana i proširenjem njihove države na istok čime je rimska hegemonija uspostavljena nad Malom Azijom, Sirijom, Jermenijom i Levantom. Posledice mitridatskih ratova odrazile su se i na Rimsku republiku u kojoj nakon ratova izbijaju građanski ratovi.

Između Rimske republike i Pontskog kraljevstva vođena su tri Mitridatska rata:

Prvi mitridatski rat (88-84. godine p. n. e.) — završen pobedom Rima i sporazumom u Dardanu
Drugi mitridatski rat (83-81. godina p. n. e.) — bez teritorijalnih promena
Treći mitridatski rat (75-66. godina p. n. e.) — rimske snage pod komandom Lucija Licinija Lukula Mlađeg i Gneja Pompeja nanose poraz Mitridatu VI koji zbog toga izvršava samoubistvo. Pontsko kraljevstvo je palo u vazalan odnos u odnosu na Rim.

Vidi još

Mitridat VI

Literatura

Drevni Rim, republika — Gedis i Groset