Muharem Pervić
Muharem Pervić (Humići, Ključ, 11. april 1934 — Beograd, 29. jul 2011) bio je srpski esejista, književni i pozorišni kritičar.[1][2]
Muharem Pervić | |
---|---|
Datum rođenja | 11. april 1934. |
Mesto rođenja | Ključ, Kraljevina Jugoslavija |
Datum smrti | 29. jul 2011.77 god.) ( |
Mesto smrti | Beograd, Srbija |
Supružnik | Lidija Pilipenko |
Deca | Igor Pervić |
Biografija
urediOsnovnu školu je završio u Starom Bečeju, gimnaziju u Zrenjaninu, a diplomirao je na katedri za Opštu književnost u Beogradu. Kao student bio je glavni urednik lista „Student” i predsednik Univerzitetskog odbora Saveza studenata Beogradskog univerziteta.[1]
Od 1958. Pervić bio je glavni urednik književnog časopisa „Delo”, u kome je promovisao radove tada mladih, kasnije uglednih srpskih pisaca, pesnika i teoretičara književnosti.[1]
Drugi deo života i rada proveo je kao glavni urednik Kulturno-umetničkog programa televizije Beograd.
Jedinstvena je ličnost u srpskoj novijoj kulturnoj istoriji i jedan je od najznačajnijih kritičara u periodu od Drugog svetskog rata do danas. Književnu kritiku i eseje objavljivao je u „Politici” i „NIN-u”[1], a pozorišnom kritikom i teorijom bavi se od 1958. godine. Kritiku je pretvorio u oblik pozorišnog eseja. Kao književni i pozorišni kritičar učestvovao je u radu brojnih žirija i bio predsednik žirija za izbor dvanaest najboljih srpskih pisaca od 1945. do 1985. godine.
Bio je jedan od priređivača prvog izdanja sabranih dela Ive Andrića i autor više studija i knjiga o jeziku, poetici, pozorištu, književnosti, filozofiji, kao i televizijske serije o posleratnom kulturnom i umetničkom život - „Kako se kalio čelik i ostalo”.[1]
Njegov sin iz braka sa balerinom Lidijom Pilipenko je glumac Igor Pervić, dok je u drugom braku sa producentom Slavicom dobio sinove Nikolu i Miloša.
Odabrane nagrade
urediDobitnik je i sledećih nagrada:[1]
- Nagrada „Đorđe Jovanović”, za knjigu Tradicija i kritika, 1977.
- Sterijina nagrada, za naslov „Volja za promenom”, 1995.
- Povelja Udruženja književnika Srbije, za životno delo, 2005.
- Nagrada „Todor Manojlović”, za moderni umetnički senzibilitet, 2007.
- Tanjugova nagrada „Zlatno pero” za najbolju pozorišnu kritiku o predstavama 41. Bitefa, 2007.
Dela
urediKnjige
uredi- Tradicija i kritika (1977, Nagrada Đorđe Jovanović),
- Pripovedanje i mišljenje (1978),
- Premijera (1978),
- Svitak po svitak (1988),
- Volja za promenom (1995, Sterijina nagrada),
- Glumac i njegova braća (2002),
- Volšebna Kovačnica (2004),
- Jezik sa sedam kora (2004),
- Bravo majstore! (2006).
- Dođe mi da poludim (2010)
Scenario
urediReference
urediLiteratura
uredi- Radomir Putnik: "Muharem Pervić" u knjizi Zapisi o ljudima, Radio televizija Srbije, Beograd, 2012, str 181 – 185;