Narodno pozorište Sarajevo
Narodno pozorište Sarajevo najstarija je i najveća pozorišna kuća u Bosni i Hercegovini i jedna od najznačajnijih u Jugoistočnoj Evropi. Pozorište je otvorio srpski dramski pisac, književnik, novinar i diplomata Branislav Nušić, tadašnji načelnik Umetničkog odseka Ministarstva prosvete. Nušić će u periodu od 1925-1928. biti i upravnik Narodnog pozorišta. Prva sezona Narodnog pozorišta Sarajevo svečano je otvorena 22. oktobra 1921. godine. Svečanosti otvaranja bile su u znaku pozdravnog govora Branislava Nušića, dok je u naredna dva dana uz Nušićevu „Protekciju“ izveden i Molijereov „Uobraženi bolesnik“. Tri večeri za redom izvođeni su muzičko-dramski programi i tako je ozvaničen početak rada kuće.[1]
Dana 9. novembra 1946. godine započela je svoju umetničku delatnost Sarajevska opera[2], svečanom premijerom opere „Prodana nevesta“ Bedžiha Smetane. Time je učinjen veliki napredak u razvijanju muzičke kulture u Bosni i Hercegovini.
Sarajevski balet[3] osnovan je iste, 1946. godine, ali je svoju prvu samostalnu predstavu „Žetva“ Borisa Papandopula izveo tek 25. maja 1950, što je ujedno bio i početak njegovog pravog profesionalnog postojanja na sceni Narodnog pozorišta.
Sa više od 1600 dramskih, operskih i baletskih umetnika, kao i drugih profesionalaca vezanih za pozorišnu umetnost, do 1996. godine (kada je obeleženo 75 godina rada Narodnog pozorišta Sarajevo) izvedeno je 1040 dramskih premijera, a realizovana su 264 projekta sarajevske Opere i Baleta.
Zgrada Narodnog pozorišta uredi
Današnja zgrada Narodnog pozorišta prvobitno je bila „Društveni dom“ koji je 1897. godine sagradio češki arhitekta Karel Paržik, koji je dao veliki doprinos urbanizaciji i izgradnji Sarajeva za vreme austrougarske okupacije.
Reference uredi
- ^ [1] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (17. mart 2012) „Istorijat drame - Od Nušića do današnjih dana"
- ^ [2] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (11. mart 2012) „Istorija Opere"
- ^ [3] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (17. mart 2012) „Istorija Baleta"
