Episkop sremski Nikanor
Nikanor Melentijević (1656(1658)? – 5. oktobar 1739, Krušedol) bio je episkop srpske pravoslavne crkve u 18. veku.
Biografija uredi
Ne zna se kada je tačno i gde rođen Melentijević; verovatno negde u Sremu. Bio je on učenik manastirske škole pa postriženik krušedolski, čiji je potom bio veliki "obnovitelj". Ceo njegov život vezan je za taj fruškogorski manastir, čiji on bio monah, iguman i arhimandrit. Umro je u starosti, nakon što se povukao sa vladičanskog trona, 5. oktobra 1739. godine u manastiru Krušedolu, gde je i sahranjen.
Vladika pečujski, Nikanor Melentijević postao je 23. aprila 1710. godine u manastiru Krušedolu.[1] Njegov pun naslov je glasio tada vladika pečujski, Sigetu, Šikleušu, Muhaču i međi između Drave i Dunava, (osječko-poljski) pravoslavni episkop. On je u to vreme arhimandrit krušedolski i vladika pečujski. Vladičanska stolica bila je prvo u gradu Sečuju, a od 1713-1714. godine u Osijeku, a on na tom položaju proveo do 1721. godine. Postao je Nikanor zatim vladika krušedolski i ostao do 1739. godine.[2]
Učestvovao je između 1715-1735. godine na svim srpskim crkveno-narodnim saborima u Karlovcima i druge. Poslao ga je krajem 1735. godine mitropolit Vićentije Jovanović u specijalnu tajnu misiju protiv unijaćenja pravoslavaca u Brašov u Erdelju. Nakon masovnog prelaska Vlaha u uniju sa rimokatoličkom crkvom, pravoslavci u "Berseju" su ostali bez vladike;[3] malobrojni i u rasulu. On je u Brašovu uveo jerarhijsku organizaciju, postavio protopopa i rukopoložio mnogo sveštenika. Svojim poslanicama je bodrio narod da ne napušta pravoslavnu veru, učio ga kako da se ponaša i tražio da poštuje protopopa svoga.
Podigao je kao ktitor u Manastiru Krušeol između 1722-1725. godine unutrašnju[4] manastirsku kapelu na prvom spratu, istočnog krila konaka posvećenu Sv. episkopu Maksimu[5] Brankoviću (osnivaču manastira) kao i monaške ćelije.[6]
Reference uredi
- ^ "Stražilovo", Novi Sad 7. mart 1885.
- ^ Isidora Točanac: "Srpski narodno-crkveni sabori (1718-1735)", Beograd 2008.
- ^ "Letopis Matice srpske", Novi Sad 201/1900.
- ^ Vojislav Matić: "Kapele fruškogorskih manastira", Novi Sad 1989.
- ^ Ljiljana Stošić: "Srpska umetnost 1690-1740. godine", Beograd 2006.
- ^ "Beogradske opštinske novine", Beograd 21. decembra 1903.
