Pavle Beljanski
Pavle Beljanski (Veliko Gradište, 19. jun 1892 — Beograd, 14. jul 1965) bio je srpski diplomata i kolekcionar. Narodu je zaveštao Spomen-zbirku Pavla Beljanskog.
| Pavle Beljanski | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 19. jun 1892. |
| Mesto rođenja | Veliko Gradište, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 14. jul 1965. (73 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SFRJ |
Biografija uredi
Posle završene Prve beogradske gimnazije 1910. godine upisao je Pravni fakultet u Beogradu. Apsolvirao je prava 1914. i po objavljivanju rata stupa u Đački bataljon. Tokom 1915. sa vojskom odstupa preko Albanije. Posle oslobađanja od vojne obaveze 1916. godine nastavlja studije prava na Sorboni u Parizu gde je 1917. diplomirao kao pravnik diplomatsko-konzularne struke. Godine 1918. magistrira na istom fakultetu i prijavljuje doktorat. Međutim, 1919. godine prekida studije zbog nameštenja na prvu diplomatsku dužnost u Kraljevskom poslanstvu u Stokholmu. Diplomatska karijera ga zatim vodi u Berlin (1920), Varšavu (1922) i Beč (1923-1925) kada odlučuje da počne da prikuplja umetnička dela srpskih autora. U Beogradu boravi između 1925. i 1929. godine kada je premešten u Pariz gde se nalazi do 1931. Posle boravka u Beogradu 1935. postavljen je u Kraljevskom poslanstvu u Rimu. Godine 1940. vraća se u Beograd kada je penzionisan 1941.
24. septembra 1944. godine nemački avion je bombardovao Svilajnac. Među poginulima je i sedmoro najbližih rođaka Beljanskog.
U diplomatsku službu je vraćen 1945. i ponovo penzionisan 1958. godine.
Gotovo celog života je sakupljao umetnička dela. Neposredno posle Prvog svetskog rata počeo je da prikuplja umetnička dela inostranih majstora, ali je ubrzo video da je to pozamašni zahvat, koji je napustio 1923. godine. Tada se okrenuo sakupljanju dela srpskih umetnika. Danas Kolekcija ima 185 dela 37 autora - slika, skulptura i tapiserija sa najznačajnijim delima od početka 20. veka do sedme decenije.
Nosilac je velikog broja domaćih i stranih odlikovanja od kojih su najznačajnija Orden Legije časti (1927), Orden Belog orla (1928), Orden Svetog Save (1939), Orden Jugoslovenske zastave (1954), belgijski Orden Leopolda IV stepena i Orden Italijanske krune II stepena.
Vidi još uredi
Literatura uredi
- Dimić, Ljubodrag (2013). „Pavle Beljanski u jugoslovenskoj diplomatiji (1919-1941)”. Naučni skup posvećen Pavlu Beljanskom (1892-1965). Novi Sad: Spomen-zbirka Pavla Beljanskog. str. 58—67.
Spoljašnje veze uredi
- Život Pavla Beljanskog Arhivirano na sajtu Wayback Machine (16. oktobar 2015)
- Pavle Beljanski - tema broja, pristupljeno 15. oktobra 2016.
- Pavle Beljanski, prijatelj sa distancom („Politika”, 10. mart 2017)
