Pavle Vukoslavić Hrvatinić
Pavle Vukoslavić Hrvatinić (umro posle 1363.) je bio velikaš iz Donjih Kraja. Zajedno sa bratom Vukom upravljao je oblastima župa Banjice i Vrbanje (sa gradovima Kotor i Ključ) nasledivši svoga oca Vukoslava.
| Pavle | |
|---|---|
 Donji Kraji u srednjovekovnoj Bosni | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Pavle Hrvatinić |
| Mesto rođenja | Bosanska banovina, Donji Kraji |
| Datum smrti | posle 1363. |
| Mesto smrti | Banovina Bosna, Donji Kraji |
| Porodica | |
| Supružnik | nepoznato |
| Potomstvo | nepoznato |
| Roditelji | Vukoslav Hrvatinić nepoznato |
| Dinastija | Hrvatinići |
| knez Banjice i Vrbanje | |
| Period | pre 1343. - posle 1363. |
| Prethodnik | Vukoslav Hrvatinić |
| Naslednik | Hrvoje Vukčić Hrvatinić |
 | |
Porodica uredi
Pavle je pripadao velikaškoj porodici Hrvatinića koja je krajem 13. veka ovladala bosanskom zemljom Donji Kraji. Njegov deda Hrvatin, rodonačelnik Hrvatinića, bio je vazal bribirskih knezova Šubića. Vukov otac zvao se Vukoslav. Upravljao je župama Banjicom i Vrbanjom sa gradom Kotorom i Ključem. Vukoslav je imao trojicu sinova: Vuka, Vlatka i Pavla[1][2].
Biografija uredi
Pavle se pominje u povelji Stefana II Kotromanića iz 1351. godine. Njegov brat, Vuk, istakao se u ratovima protiv srpskog vladara Dušana (1329. i 1350. godine)[3]. Stefan je, za uzvrat, kao "gospodin svih bosanskih zemalja i Usore i Humske zemlje i Donjih Kraja" izdao povelju kojom je Vuku i njegovom bratu Pavlu potvrdio baštinske posede u župama Banjici i Vrbanji. Vuk se više ne pominje u izvorima. Hrvatinići su se 1351. godine podelili tako da su Vukoslavići dobili župu Banjicu, a Pavlovići (sinovi Pavla Hrvatinića) župu Zemljanik. U ime Vukoslavića nastupao je knez Vlatko, a u ime Pavlovića knez Grgur[4][2].
Pavle se pominje u ispravi bana Tvrtka I Kotromanića u kojoj piše da je on tek nedavno pristupio banu. Naime, između bosanskog bana i ugarskog kralja Lajoša I došlo je 1363. godine do sukoba. Ugarski kralj Lajoš I (1342-1382) nastavio je politiku učvršćenja centralne vlasti koji je sprovodio njegov otac. Na početku vladavine je od Tvrtka uzeo teritorije između Cetine i Neretve (Humska zemlja) potvrdivši mu, za uzvrat, vlast nad Usorom i Soli. Uspeo je svojoj vlasti potčiniti i deo Donjih Kraja. Naime, sinovi kneza Pavla, Grgur i Vladislav, zajedno sa Grgurom Stjepanićem, ponudili su ugarskom kralju vernu službu. Njihovi posedi su 1357. godine izuzeti iz vlasti bosanskog bana. Izgleda da je na kraljevu stranu prešao i Pavle dok je Vlatko ostao veran bosanskom banu sve do ugarskog pohoda iz 1364. godine kada prelazi na stranu Lajoša. Tvrtko je Pavlu ispravom iz 1363. godine garantovao ličnu sigurnost i upravu nad svim teritorijama koje je držao[2][5][4].
Porodično stablo uredi
| Stjepan (knez Donjih Kraja) | ||||||||||||||||
| Hrvatin Stjepanić | ||||||||||||||||
| Vukoslav Hrvatinić | ||||||||||||||||
| Pavle Vukoslavić | ||||||||||||||||
Reference uredi
- ^ Mrgić 2002, str. 45.
- ^ a b v Hrvatski biografski leksikon
- ^ ISN 1999, str. 502, 554–6
- ^ a b Mrgić 2002, str. 94.
- ^ Mrgić 2008, str. 78.
Literatura uredi
- Mrgić, Jelena (2002). Donji Kraji: Krajina srednjovekovne Bosne. Beograd: Filozofski fakultet.
- Mrgić, Jelena (2008). Severna Bosna: 13-16. vek. Beograd: Istorijski institut.
- Hrvatski biografski leksikon, pdf
- Istorija srpskog naroda 1, grupa autora, SKZ, Beograd (1999)