Radoje Kontić (narodni heroj)
Radoje Kontić (Tikovo, kod Pljevlje, 19. decembar 1919 – okolina Pljevalja 1943), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| radoje kontić | |
|---|---|
 Radoje Kontić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 19. decembar 1919. |
| Mesto rođenja | Tikovo, kod Pljevlje, Kraljevstvo SHS |
| Datum smrti | 1943. (24/25 god.) |
| Mesto smrti | okolina Pljevalja, ND Crna Gora |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1940. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 13. jula 1953. |
Biografija uredi
Rodio se u selu Tikovo u blizini Pljevalja 19. decembra 1919. godine u siromašnoj seljačkoj porodici. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, ali je zbog teških materijalnih uslova morao da prekine školovanje. Na očevom imanju bavio se zemljoradnjom. Veoma rano se priključio omladinskom pokretu i bio je veoma aktivan. Nakon kapitulacije Jugoslavije u selima Pliješevina, Šljivansko i Tikova obrazovao je prvu borbenu grupu. Učestvovao je u niz akcija koje su imale za cilj uništavanje karabinjerskih i žandarmerijskih stanica, ali i Pljevaljskoj bici 1. decembra 1941. godine.[1]
Sredinom februara 1942. godine izabran je za sekretara Mesnog komiteta SKOJ−a i člana Mesnog komiteta KPJ za srez pljevaljski. U toku velikih borbi u maju 1942. godine postavljen je za zamenika komesara Prve čete trećeg udarnog bataljona Pljevaljskog odreda. Formiranjem Treće proelterske brigade 5. jula 1942. godine postao je borac u drugom bataljonu. Isticao se junaštvom u napadima na Bradinu, Prozor, Gornji Vakuf i Kupres. U decembru iste godine izabran je za političkog koemsara Treće čete petog bataljona.[1]
Posle završteka Četvrte neprijateljske ofazive vraćen je na rad u Sreski komitet Partije za pljevaljski srez. Međutim, ubrzo se ponovo vraća u brigadu, jer je neprijatelj iz nekoliko pravaca počeo da napada iz pravca Prijepolja i Pljevalja na Jabuku i Majajlovicu. Peti bataljon je uz dosta muke odoleo snažnoj topovskoj vatri i onda je krenuo u juriš. U trenutku kada je pozivao borce na juriš, njegov položaj su otkrili italijanski tenkovi i tada je pogođen u glavu u blizini Pljevalja.[1]
Ukazom predsednika FNR Jugoslavije Josipa Broza Tita, 13. jula 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja.[2]
Reference uredi
- ^ a b v Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 399.
- ^ Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 400.
Literatura uredi
- Narodni heroji Jugoslavije tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
