Rumelijski pašaluk
Rumelijski pašaluk je bio pašaluk Osmanskog carstva između 1365. i 1867. godine. Zauzimao je delove Balkanskog poluostrva. Tu su spadale provincije Trakija, Makedonija i Mezija, omeđene na severu rekama Savom i Dunavom, na zapadu Jadranskom obalom, a na jugu Morejom. Ime potiče iz Vizantije, koje su na balkanu smenile osmanlije i delom preuzele njeno nasleđe.[1]
| Rumelijski pašaluk Eyālet-i Rūmēlī | |
|---|---|
| 1365.—1867. | |
.png) Rumelijski pašaluk 1609. godine | |
| Glavni grad | Jedrene, Sofija, Bitolj |
| Regija | Balkan |
| Zemlja |  Osmansko carstvo |
| Površina | 48.907 (1844. god.) km2 |
| Stanovništvo | 2.700.000 (1844. god.) |
| Događaji | |
| Status | Bivša pokrajina |
| Vladavina | |
| • Oblik | Pašaluk |
| Istorija | |
• Uspostavljeno | 1365. |
• Ukinuto | 1867. |
Istorija
urediRumelijski pašaluk osnovan je oko 1365. godine, a u početku je obuhvatao sve evropske posede Osmanskog carstva. Prvi beglerbeg je bio Lala Šahin. U 16. veku na pograničnim prostorima poput Bosne, Ugarske i Moreje počeli su se izdvajati novi pašaluci.[2] Godine 1670. iz Rumelijskog je izdvojen Janjinski pašaluk, a 1826. Solunski i Jedrenski. Nakon toga su 1846. godine izdvojeni Niški i Vidinski pašaluk. Ova dva pašaluka će zajedno sa ranije izdvojenim Silistranskim pašalukom kasnije biti spojena u Vilajet Tuna (srpska oblast oko Niša, severna Bugarska od Vidina do Varne i rumunska Dobrudža). Rumelijski pašaluk je postojao do 1864. godine, a poslednjih nekoliko decenija sedište mu je bilo u Bitolju. Ostatak tog pašaluka je prvo pripojen novoformiranom Solunskom vilajetu, a potom je iz njega izdvojen 1874. godine, kada je formiran Bitoljski vilajet.
Vidi još
urediReference
uredi- ^ „Rumelija”. Arhivirano iz originala 13. 07. 2022. g. Pristupljeno 10. 07. 2022.
- ^ Enciklopedija
-
Rumelijski pašaluk sredinom 19. veka
