Svetislav Mandić
Svetislav Mandić (Mostar, 8. mart 1921 — Beograd, 4. oktobar 2003) bio je srpski pesnik, konzervator i slikar kopista fresaka.[1]
| Svetislav Mandić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 8. mart 1921. |
| Mesto rođenja | Mostar, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 4. oktobar 2003. (82 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija i Crna Gora |
Biografija
urediU rodnom mestu završio je osnovnu školu i gimnaziju (1939) a Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu 1950. Svoj radni vek proveo je u Zavodu za zaštitu spomenika kulture Srbije i u Galeriji fresaka u Beogradu. Bio je član Saveta Zavoda za zaštitu spomenika kulture grada Beograda od njegovog osnivanja 1960. godine.[2] Bio je i urednik u izdavačkim kućama „Novo pokoljenje“, „Jugoslavija“ i „Turistička štampa“.
Poezijom je počeo da se bavi još u gimnazijskim danima, potom kao student, objavljujući u listovima i časopisima. U vreme dok je radio na konzervaciji i kopijama fresaka intenzivno se bavio proučavanjem srpske srednjovekovne kulture i prošlosti, ostavivši za sobom niz stručnih radova iz ove oblasti.[3]
Dela
urediPoezija
uredi- Dvojica (zajedno sa Velimirom Kovačevićem, poginulim 1941), Mostar, 1940.
- Kad mlidijah živeti, mladalačka elegija, „Novo pokolenje“, Beograd, 1952.
- Milosno doba, „Prosveta“, Beograd 1960.
- Pesme, izbor Nikole Koljevića, „Veselin Masleša“, Sarajevo, 1990.
- Zvezdara i druge pesme, Srpska književna zadruga, Beograd, 1995.
- Toke od mesečine: poezija i eseji Svetislava Mandića. Izbor: Saša Šmulja i Andreja Marić. Banjaluka: Centar za srpske studije, 2019.
Knjige studija (istorija, istorija umetnosti, konzervacija, freskopis)
uredi- Omladina u borbi za kulturu. Beograd: Novo pokolenje, 1948.
- Drevnik, zapisi konzervatora, „Slovo ljubve“, Beograd, 1975.
- Crte i reze, fragmenti starog imenika,"Slovo ljubve“, Beograd, 1981.
- Rozeta na Resavi, pletenije slovesa o Ravanici i Manasiji, „Bagdala“, Kruševac, 1986.
- Velika gospoda sve srpske zemlje i drugi prosopografski prilozi, Srpska književna zadruga, Beograd ,1986.
- Carski čin Stefana Nemanje, činjenice i pretpostavke o srpskom srednjovekovlju, Srpska književna zadruga, Beograd, 1990.
Knjige turizmoloških studija i turističkih vodiča
uredi- Beograd. Beograd: Turistička štampa, 1964.
- Les portraits sur les fresques. Beograd: "Jugoslavija", 1966.
- Beograd koji volim. Beograd: Turistička štampa, 1980.
- Mileševa. Beograd: Turistička štampa; Prijepolje: Uprava manastira Mileševa, 1990.
- Manastir Mileševa. Prijepolje: Uprava Manastira Mileševe, 2004.
Nagrade i odlikovanja
uredi- Orden Svetog Save prvog reda
- Nagrada „Milorad Panić Surep”
- Nagrada „Zlatni prsten Bagdale”, 1989.
- Nagrada „Milan Rakić”, za knjigu Zvezdara i druge pesme, 1996.
Reference
uredi- ^ Administrator, Angelina. „Svetislav Mandić (1921—2003)”. Riznica srpska. Arhivirano iz originala 01. 11. 2020. g. Pristupljeno 25. 7. 2019.
- ^ „Kratka istorija”. Zvanična prezentacija. Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda. Pristupljeno 25. 7. 2019.
- ^ Gromović, Milan. „Od molitve do sudnjeg dana: poetika nabrajanja Svetislava Mandića”. Pristupljeno 10. 3. 2025.
Literatura
uredi- Milan Gromović - Poetika Svetislava Mandića. Zbornik radova. Novi Sad, 2023.
- Vanja Šmulja - Na pergamentu duše: poezija i freske Svetislava Mandića. Banja Luka: Narodna i univerzitetska biblioteka Republike Srpske: Filološki fakultet, 2019.
- Saša Šmulja - Svetislav Mandić u srpskoj književnosti i kulturi. Zbornik radova. Banja Luka: Filološki fakultet Univerziteta, 2022.
