Sentencija (izreka)
Sententia (izgovor: sentencija.) srp. изрека, мудра изрека. [1]
Porijeklo uredi
Nije poznato ko je smislio ovaj pojam.[1]
Značenje po Ivanu Klajnu uredi
| „ | mudra izreka, poslovica, pouka | ” |
Značenje po Milanu Vujakliji uredi
| „ | mišljenje, sud, odluka; izreka, mudra izreka, povodom kakvog naročitog slučaja kazana rečenica u kojoj je usresređena kakva opaska, moralna misao i dr., te se tako opštim načinom objašnjava onaj slučaj, npr. „Što god ko čini, sve sebi čini ... | ” |
Tumačenje uredi
Svi gorenavedeni uvaženi i kompetentni autori su na različite načine i različitom količinom riječi objasnili smisao pojma sentencija. Kod učenih Latina, naučenim grčkom mudrošću, je riječ najskuplja. Zato je samo u najmanjoj mogućoj mjeri i troše. Oni sa najmanjim mogućim brojem riječi, gotovo matematičkom jednostavnošću izriču svoju misao.