Тексас против Џонсона
Teksas protiv Džonsona (engl. Texas v. Johnson) je naziv procesa pred Vrhovnim sudom Sjedinjenih Američkih Država iz 1989. u kojem je Sud doneo presudu da su zakoni koji zabranjuju skrnavljenje američke zastave, a koji su bili na snazi u 48 od 50 saveznih država, u suprotnosti sa prvim amandmanom Ustava Sjedinjenih Američkih Država. Ovakvo mišnjenje podržalo je 5 sudija, dok je njih 4 bilo protiv.
| Teksas protiv Džonsona | |
|---|---|
 | |
| Datum rasprave: 21. mart 1989. Datum presude 21. jun 1989. | |
| Puni naziv slučaja | Teksas protiv Gregorija Li Džonsona |
| Presuda | |
| Zakon koji kriminalizuje skrnavljenje američke zastave krši odredbe prvog amandmana Ustava Sjedinjenih Američkih Država. | |
| Članovi suda | |
| Vilijam Renkvist, Entoni Kenedi, Antonin Skalija, Džon P. Stivens, Sandra Dej O'Konor, Hari Blekman, Bajron Vajt, Tergud Maršal, Vilijam Dž. Brenan | |
| Većinsko mišljenje: | Brenan, pridružili se: Maršal, Blekman, Skalija, Kenedi |
| Izdvojeno saglasno mišljenje | Kenedi |
| Izdvojeno nesaglasno mišljenje: | Renkvist, pridružili se: Vajt, O'Konor |
| Izdvojeno nesaglasno mišljenje | Stivens |
| Primenjeno pravo | |
| Ustav Sjedinjenih Američkih Država, amandman I | |
Paljenje zastave koje je izvršio Gregori Li Džonson, a zbog čega je uhapšen, predstavlja, po mišljenju suda, oblik „zaštićenog govora“ prema prvom amandmanu ustava. Većinsko mišljenje napisao je sudija Vilijam Dž. Brenan.
Zaštita koju pruža prvi amandman, po mišljenju suda, ne završava se samo na izgovorenoj i napisanoj riječi. Sud je time odbacio argumentaciju da paljenje zastave ne može biti okarakterisano kao govor (s obzirom da prvi amandman štiti samo govor). Ono što je bitno da bi se neki postupak okarakterisao kao govor je namjera da se tim postupkom prenese određena poruka, kao i postojanje vjerovatnoće da će ta poruka biti shvaćena od strane onih koji je vide.
Vidi jošUredi
Spoljašnje vezeUredi
- Puni tekst presude(jezik: engleski)