Tomo Kuruzović
Tomo Kuruzović (Sarajevo, 18. oktobar 1930 — Beograd, 2. avgust 2017) bio je srpski pozorišni, filmski, TV glumac, režiser i književnik.
| Tomo Kuruzović | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Tomo Kuruzović |
| Datum rođenja | 18. oktobar 1930. |
| Mesto rođenja | Sarajevo, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 2. avgust 2017. (86 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
| Zanimanje | glumac, režiser, književnik |
| Rad | |
| Bitna uloga | Davitelj protiv davitelja - oficir Sivi kamion crvene boje - starac 1 Više od igre - opančar Čolak Slom - Dragiša Cvetković |
| Veza do IMDb-a | |
Život uredi
Rođen je 18. oktobra 1930. na Bistriku iznad Principovog mosta u Sarajevu.[1][2] Oba roditelja su mu iz Banje Luke.[2] I otac i majka su radili u pozorištu, otac kao pozorišni frizer, vlasuljar i šminker, a majka kao krojačica.[3][4] Po završetku rata je 1948. završio Učiteljsku školu, nakon čega se zapošljava kao učitelj i upravnik škole u Čarakovu kod Prijedora.[3] U Beograd je stigao 1949.[2] Iste godine se upisuje na Akademiju za pozorište i film u klasi prof. Joze Laurenčića.[3] Akademiju za pozorište i film je završio 1953, a diplomirao 1957.[3] U periodu od 1953. do 1957. vanredno je studirao jugoslovensku književnost na Filozofskom fakultetu u Sarajevu.[3] Od 1961. do 1966. je vanredno studirao režiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, prvo u klasi Vjekoslava Afrića (1961), a zatim u klasi prof. dr Huga Klajna (1962—1966).[3] Kako su mu majka i otac radili u pozorištu, od svoje pete godine je igrao dječje uloge.[3] U Jugoslovenskom dramskom pozorištu je počeo da nastupa dok je studirao glumu.[3] Prvi glumački angažman je dobio u Sarajevu (1953—1961).[3] Jedan je od osnivača Malog pozorišta u Sarajevu (Kamerni Teatar 55).[3] U Beograd ponovo dolazi 1961, gdje dobija angažman u Savremenom dramskom pozorištu (Beogradsko dramsko pozorište).[3] Osnivač je alternativnog pozorišta „Sunce“ u novobeogradskom Bloku 45, gdje je radio kao upravnik.[3] Osnivač je studija „Tajne glume“ pri „Đuro Salaj“ AD u Beogradu, gdje je radio kao profesor.[3]
Član je Udruženja dramskih umetnika Srbije, Udruženja dramskih pisaca Srbije i Udruženja filmskih glumaca Srbije.[3] Nastupao je u Beogradskom dramskom pozorištu sve dok nije penzionisan.[4]
Ženio se dva puta.[4] Iz prvog braka ima ćerku Sanju, a iz drugog braka sa kostimografkinjom Mirjanom Čiplić sina Aleksandra Kuruzovića, koji se bavi slikarstvom.[4] Preminuo je 2. avgusta 2017. godine od srčanog udara. Sahranjen je 7. avgusta 2017. godine na Novom Bežanijskom groblju.[5][6][7]
Priznanja uredi
- Zlatni beočug, za trajni doprinos kulturi Beograda (2009)[8]
- Zlatna plaketa grada Beograda (1984)
- Glumac godine, Zmajeve dečje igre (1984)
- Orden rada sa zlatnim vijencem (1984)
- „Mermer i zvuci”, priznanje za režiju i glumačku kreaciju predstave „Petorica pod barjakom”. Aranđelovac (1976)
- Srebrna kolajna, Drugi festivalu monodrame i pantomime u Zemunu (1974)
- Šestoaprilska nagrada za umjetnost, Sarajevo (1957)
Djela uredi
- Roman bez romana (drama), Vršac (1984)
- Svedok Glume (roman), Beograd. 2003. ISBN 978-86-83465-02-6.
- On meni - Ja njemu (poema), Beograd. 2008. ISBN 978-86-82273-14-1.
- Dvopev (zbirka pesama - Toma Kuruzović, Dragan Despot Đorđević), Kučevo. 2008. ISBN 978-86-910187-2-6.
- Kroz priče i razgovore (biografija, Mirjana Čiplić Kuruzović), Beograd. 2018. ISBN 978-86-81316-01-6.
- Branko po Tomi (roman), Beograd. 2019. ISBN 978-86-81316-03-0.
Režija uredi
Napravio je preko 40 režija i veći broj pozorišnih komada.[3] Dramatizirao je i adaptirao djela Petra Kočića, Branka Ćopića, Koste Trifkovića, Meše Selimovića, Jovana Sterije Popovića.[3]
Pozorišne uloge uredi
Jedna od njegovih najzapaženijih adaptacija i dramatizacija je monodrama Petar Pepo Bandić (Branko Ćopić), koju je sam tumačio.[3]
- Petar Pepo Bandić (Petar Pepo Bandić)
- Nikoletina Bursać (Nikoletina Bursać)
- Dundo Maroje (Pomet)
- Bećarac (Seljo)
Uloge na filmu uredi
| God. | Naziv | Uloga | |
|---|---|---|---|
| 1940-te | |||
| 1948. | Život je naš | ||
| 1950-te | |||
| 1955. | Šolaja (film) | ||
| 1956. | Pod sumnjom | ||
| 1957. | Tuđa zemlja | ||
| 1957. | Samo ljudi | Miško | |
| 1957. | Vratiću se | ||
| 1959. | Vrata ostaju otvorena | ||
| 1960-te | |||
| 1961. | Parče plavog neba | ||
| 1961. | Veliko suđenje | Mika | |
| 1962-1963. | Muzej voštanih figura | ||
| 1963. | Neobične delije | ||
| 1963. | Vikend u nebo | ||
| 1963. | Jazavac pred sudom | ||
| 1964. | Na mesto, građanine Pokorni! | Službenik | |
| 1965. | Inspektor | službenik | |
| 1965. | Sudanija (TV film) | ||
| 1965. | Licem u naličje | ||
| 1966. | Lola Đukić i Novak Novak | ||
| 1966. | Orlovi rano lete (film) | Knez Valjuško | |
| 1966. | Ljudi i papagaji | novinar lista „Sumrak“ | |
| 1967. | Zlatna praćka | mladoženja | |
| 1967. | Dežurna ulica | ||
| 1967. | Naše priredbe | ||
| 1968. | Spavajte mirno | ||
| 1968. | Maksim našeg doba | ||
| 1969. | Neprijatelj naroda | ||
| 1969. | Veli Jože | ||
| 1969. | Horoskop (film) | Kelner | |
| 1970-te | |||
| 1971. | Čudo | Ćora, slepi čovek | |
| 1971. | Don Kihot i Sančo Pansa | ||
| 1971. | Levaci | ||
| 1971. | Bubašinter | kapetan | |
| 1971. | Diplomci | Lule vepar | |
| 1972. | Bolani Dojčin (TV) | ||
| 1972. | Kupanje | ||
| 1972. | Majstori | bolničar Pera | |
| 1973. | Devičanska svirka | kočijaš | |
| 1973. | Štićenik | Bolničar | |
| 1973. | Naše priredbe (TV serija) | ||
| 1973. | Leptirica | Vule vodeničar | |
| 1974. | SB zatvara krug | Pižon | |
| 1974. | Reč po reč | Glumac | |
| 1975. | Sinovi | Janko Šafarik | |
| 1975. | Poznajete li Pavla Pleša? | ||
| 1975. | Ruke (kratki) | ||
| 1975. | Zimovanje u Jakobsfeldu | veterinar Fanka | |
| 1976. | Aranđelov udes | šnajder | |
| 1976. | Morava 76 | ||
| 1976. | Salaš u malom ritu (film) | Fanka | |
| 1976. | Povratak otpisanih (film) | Misirac | |
| 1977. | Više od igre | Opančar Čolak | |
| 1978. | Tamo i natrag | Žan | |
| 1978. | Povratak otpisanih (TV serija) | Misirac | |
| 1979. | Slom | Dragiša Cvetković | |
| 1979. | Joakim (film) | ||
| 1979. | Osma ofanziva | ujak Rožljika | |
| 1980-te | |||
| 1980. | Tren (TV serija) | ||
| 1981. | Kraljevski voz | ||
| 1981. | Sok od šljiva | šofer Đura | |
| 1981. | Mi smo smešna porodica (TV serija) | majstor Cane | |
| 1982. | Moj tata na određeno vreme | roditelj na zabavi | |
| 1982. | Španac (TV serija) | ||
| 1982. | Bunar (kratki film) | ||
| 1982. | Venerijanska raja | Toma | |
| 1982. | Variola vera (film) | bolnički šofer | |
| 1983. | Karađorđeva smrt | pisar Jovan | |
| 1983. | Majka Vukosava piše govor | Vukosavin kum | |
| 1985. | Davitelj protiv davitelja | oficir | |
| 1985. | Tajvanska kanasta | policajac sa mašinom | |
| 1985. | Šest dana juna | poštar | |
| 1985. | Priče iz fabrike | kafedžija Njunjo | |
| 1986. | Odlazak ratnika, povratak maršala | ||
| 1987. | Poslednje leto detinjstva | ||
| 1987. | Rezervisti | ||
| 1988. | Neka čudna zemlja | starac sa odlikovanjima | |
| 1988. | Vuk Karadžić (serija) | trgovac Kujundžić | |
| 1990-te | |||
| 1991. | Smrt gospođe ministarke | bombondžija | |
| 1992. | Aleksa Šantić (TV serija) | Zorka | |
| 1994. | Goli život | Miladin | |
| 1995. | Kraj dinastije Obrenović | Aleksa Jovanović | |
| 1995. | Ne veruj ženi koja puši gitanes bez filtera | deda | |
| 1996. | To se samo svici igraju (mini-serija) | Komšija | |
| 1996. | Srećni ljudi | Velja | |
| 1996. | Gore dole | Boškov pacijent Dotić | |
| 2000-te | |||
| 2000. | Dorćol-Menhetn | čika Vasa | |
| 2002. | Država mrtvih | mladoženjin otac | |
| 2003. | Il papa buono | ||
| 2004. | Jelena (serija) | Grujica Grujović | |
| 2004. | Karađorđe i pozorište | Fočić | |
| 2004. | Smešne i druge priče | ||
| 2004. | Sivi kamion crvene boje | Starac 1 | |
| 2006. | Drugo stanje (serija) | Bora samostalac | |
| 2006. | Fade to Black | seljak | |
| 2007. | Vratiće se rode | gazda | |
| 2008. | Nije kraj | portir | |
| 2008. | Poslednja audijencija | načelnik rumunske policije | |
| 2009. | Neki čudni ljudi | gazda kafane | |
| 2009. | Greh njene majke (TV serija) | poštar | |
| 2010-te | |||
| 2010. | Beli anđeo (film) | direktor | |
| 2010. | Bela lađa | predsednik mesne zajednice | |
| 2010. | Ma nije on takav | Boškov otac | |
| 2011. | Moj rođak sa sela | obaveštajac Enver | |
| 2011. | Milun(ka) | komšija | |
| 2011. | Grandpa Kovacs | Grandpa Kovacs | |
| 2012. | Ustanička ulica | ||
| 2013. | Na putu za Montevideo | portir na fakultetu | |
| 2014. | Mali Budo | Blažo | |
| 2016. | Braća po babine linije | Nikl Pertl | |
| 2017. | Sinđelići | Fedorov otac | |
| 2017. | Senke nad Balkanom | čika Laza | |
| 2017. | Mamurluci (TV serija) | deda | |
| 2018. | Nemanjići - rađanje kraljevine | Teodor Anđel | |
Izvori uredi
- ^ „Vremeplov (18. oktobar 2011)”. Radio-televizija Srbije. 18. 10. 2011. Pristupljeno 6. 3. 2012.
- ^ a b v „Balkanskom ulicom: Toma Kuruzović”. Radio-televizija Srbije. 18. 1. 2009. Pristupljeno 6. 3. 2012.
- ^ a b v g d đ e ž z i j k l lj m n nj Pozorišne i TV drame, Radomir Putnik, Festival monodrame i pantomime Zemun, Makri Komerc Zemun, Beograd (2006)
- ^ a b v g „Tomo Kuruzović svedok glume”. Ilustrovana Politika. Arhivirano iz originala 01. 05. 2012. g. Pristupljeno 6. 3. 2012.
- ^ Odlazak tumača Ćopićevih junaka („Danas”, 2. avgust 2017)
- ^ Odlazak Tome Kuruzovića („Večernje novosti”, 2. avgust 2017)
- ^ Preminuo glumac Toma Kuruzović („Politika”, 2. avgust 2017)
- ^ Uručena priznanja Zlatni beočug (mondo.rs, 10.04.2009)
Spoljašnje veze uredi
- Ilustrovana Politika: Tomo Kuruzović svedok glume (jezik: srpski)
- Tomo Kuruzović na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- Na snimanju emisije „Moj Beograd“ („Večernje novosti“, 1. mart 2014)
- Zemlju će nam rasturiti to ne mogu da podnesem („Večernje novosti“, 29. novembar 2015)
- Srpsko glumište je izgubilo autentičnog glumca i profesionalca (B92, 2. avgust 2017)
- TOMO, UBI MI DETE: Zašto je zbog Misirca prekinuto snimanje OTPISANIH i kako je za turu vinjaka prodata kultna replika iz RADOVANA TREĆEG („Kurir“, 19. septembar 2018)