Uglješa Danilović
Uglješa Danilović (Gnionica, kod Odžaka, 7. februar 1913 — Sarajevo, septembar 2003), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i SR Bosne i Hercegovine, junak socijalističkog rada i narodni heroj Jugoslavije.
| uglješa danilović | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Uglješa Danilović | |||||||||||
| Datum rođenja | 7. februar 1913. | ||||||||||
| Mesto rođenja | Gnionica, kod Odžaka Austrougarska | ||||||||||
| Datum smrti | septembar 2003. (90 god.) | ||||||||||
| Mesto smrti | Sarajevo Bosna i Hercegovina | ||||||||||
| Profesija | društveno-politički radnik | ||||||||||
| Član KPJ od | 1935. | ||||||||||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | ||||||||||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska armija 1941 — 1945. | ||||||||||
| Čin | general-potpukovnik u rezervi | ||||||||||
| Narodni heroj od | 27. novembra 1953. | ||||||||||
| Odlikovanja |
| ||||||||||
BiografijaUredi
Uglješa Danilović rođen je 7. februara 1913. godine u selu Gnionica, kod Odžaka. Godine 1939. završio je Poljoprivredno-šumarski fakultet u Beogradu.
Za vreme studija, 1933. godine, postao je član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ), a 1935. član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Od 1935. do 1937. godine bio je član rukovodstva Fakultetskog i Univerzitetskog komiteta SKOJ-a.
Zbog revolucionarne delatnosti, godinu dana je bio isključen sa Univerziteta. Od 20. januara do 20. marta 1935. godine bio je u koncentracionom logoru u Višegradu. Izvesno vreme radio je u Mesnom komitetu KPJ za Grad Beograd.
Početkom 1938. godine, upućen je na partijski rad u Bosnu i Hercegovinu, gde je, zajedno sa Cvijetinom Mijatovićem, radio na obnavljanju i omasovljenju organizacija SKOJ-a i KPJ. Važnu ulogu odigrao je u pripremanju, radu i provođenju zaključaka Četvrte i Pete pokrajinske konferencije KPJ za Bosnu i Hercegovinu, na kojima je izabran je člana Pokrajinskog komiteta KPJ za BiH.
Narodnooslobodilački ratUredi
Posle okupacije Jugoslavije u aprilu 1941. godine, Bosna i Hercegovina je priključena Nezavisnoj Državi Hrvatskoj (NDH). Pošto je na Trinaestojulskoj sednici prihvaćena odluka o pokretanju oružane borbe protiv okupatora u Bosni i Hercegovini, Danilović je otišao u Tuzlu, gde je, kao član Pokrajinskog komiteta i Glavnog štaba za Bosnu i Hercegovinu, rukovodio poslednjim pripremama za ustanak.
Od septembra do decembra 1941. godine, bio je u Hercegovini, gde je radio na reorganizovanju ustaničke vojske i stvaranju partizanskih odreda. Od septembra 1941. godine, bio je komandant Štaba NOP odreda u Hercegovini.
Od početka 1942. godine, obavljao je funkciju političkog komesara Štaba NOP odreda za istočnu Bosnu. Tokom 1942. i početkom 1943. godine, nalazio se u Šestoj istočno-bosanskoj brigadi, gde kao član Pokrajinskog komiteta KPJ i član Glavnog štaba NOV za Bosnu i Hercegovinu rukovodi vojnim poslovima Glavnog štaba za BiH.
Pred kraj Pete neprijateljske ofanzive, u junu 1943. godine, Danilović se ponovno našao u Hercegovini, gde je rukovodio partijsko-političkim radom i vojnim poslovima. Iste godine, biran je za člana Zemaljskog antifašističkog veća narodnog oslobođenja Bosne i Hercegovine (ZAVNOBiH) i delegata Drugog zasedanja AVNOJ-a.
Posleratni periodUredi
Posle oslobođenja Jugoslavije, bio je na mnogim odgovornim državnim i partijskim dužnostima:
- načelnik Odeljenja za zaštitu naroda (OZN) za Bosnu i Hercegovinu,
- ministar unutrašnjih poslova u Vladi NR Bosne i Hercegovine,
- član Saveznog izvršnog veća (SIV),
- potpredsednik Izvršnog veća Skupštine SR Bosne i Hercegovine,
- predsednik SUBNOR-a Bosne i Hercegovine,
- član Centralnog komiteta KPJ, odnosno SKJ,
- član Politbiroa, odnosno Izvršnog komiteta Centralnog komiteta SK Bosne i Hercegovine,
- organizacioni sekretar CK Saveza komunista Bosne i Hercegovine,
- član Saveznog odbora Socijalističkog saveza radnog naroda Jugoslavije.
U više izbornih mandata, bio je poslanik Savezne narodne skupštine i Skupštine SR Bosne i Hercegovine. Bio je član Saveta federacije. Imao je čin rezervnog general-potpukovnika JNA. Godine 1973. dobio je Nagradu ZAVNOBiH-a.
Umro je septembra 2003. godine u Sarajevu i sahranjen je na sarajevskom groblju Bare.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i dugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su i — Orden junaka socijalističkog rada, Orden narodnog oslobođenja, Orden partizanske zvezde sa zlatnim vencem, Orden zasluga za narod sa zlatnom zvezdom, Orden bratstva i jedinstva prvog reda, Orden rada sa crvenom zastavom i Orden za hrabrost. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 27. novembra 1953. godine.
LiteraturaUredi
- Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.
- Enciklopedija Jugoslavije (knjiga treća). „Jugoslavenski leksikografski zavod“, Zagreb 1984. godina.
