Halija (grč. Ἁλίη, Ἁλία) je u grčkoj mitologiji bila nimfa.

Mitologija

uredi

Bila je Talasina kćerka, Halijada sa ostrva Rodos, koju je voleo Posejdon. Rodila mu je šest sinova, koji su opisani kao demoni i koji nisu dozvolili Afroditi da se iskrca na njihovo ostrvo kada je plovila morem nakon svog rođenja. Zato ih je boginja kaznila ludilom i oni su, pomućenog uma, silovali svoju majku. Ona se od sramote bacila u duboko more i prema pričama stanovnika Rodosa, postala je božanstvo poznato kao Leukoteja. Posejdon je kaznio svoje sinove, tako što ih je zatvorio u podvodne kaveze kraj njihovog ostrva. Halija je bila poistovećena sa Kafirom, dadiljom boga Posejdona, ali i sa Himalijom, koju je zaveo Zevs kada je došao na Rodos da kazni gigante koji su naseljavali to ostrvo ili verovatnije Telhine. Konačno, poistovećivana je i sa Polifom, jer je sa Posejdonom imala i kćerku Rodu (te je imala epitet rodoska Atena).[1] Homer u „Ilijadi“ i Apolodor je navode kao Nereidu[2] i njeno ime označava jednu od odlika mora. Prema nekim izvorima, postojale su dve Halije, od kojih je jedna bila sestra Telhina, a druga Nereida.[3]

Izvori

uredi
  1. ^ theoi.com: Halia, Pristupljeno 29. 4. 2013.
  2. ^ theoi.com: Haliai, Pristupljeno 29. 4. 2013.
  3. ^ Cermanović-Kuzmanović, A. & Srejović, D. 1992. Leksikon religija i mitova. Savremena administracija. Beograd.