Čolak Anta Simeonović
Antonije Simeonović - Čolak Anta jedan je od najvažnijih vojvoda Prvog srpskog ustanaka 1804. godine.
Čolak Anta Simeonović | |
|---|---|
 | |
| Puno ime | Antonije Simeonović |
| Datum rođenja | 1777 |
| Mesto rođenja | Sredska kod Prizrena, Otomansko carstvo |
| Datum smrti | 23. avgust 1853. (75/76 god.) |
| Mesto smrti | Kragujevac, Kneževina Srbija |
Biografija
urediAntonije Simeonović je poreklom iz sela Sredska kod Prizrena, gde je rođen oko 1777. godine. Kao mladić zaljubio se u devojku muslimanske vere. Kada je njena porodica za to saznala, krenuli su u poteru za Simeonovićem. On je tada ranio jednog od njih i morao je da napusti Prizren. Tako je došao u Beogradski pašaluk. U Beogradu je počeo da živi od ćurčijskog zanata. Pred sam početak Prvog srpskog ustanka otišao je u Prizren, gde je kupio oružje koje je nameravao da preproda Turcima i da na taj način zaradi. Međutim, čuvši za početak ustanka odneo je oružje ustanicima u Topolu. U narednom periodu često je bio uz samog Karađorđa. Prozvan je čolak zato što je u bici sa Turcima kod Ostružnice izgubio deo ruke, ostao čolakast (kolak je ruka na turskom, 'çolak' znači sakat u ruku).[1][2][3]
U maju 1809. Čolak je zajedno sa vojvodom Vujicom Vulićevićem predvodio Karađorđevu ofanzivu od Nikšića prema Crnoj Gori. Prešli su Lim sa 2.000 ljudi i napali neprijatelja u Prijepoljskom garnizonu. Nakon toga je Čolak Anta sa jednim bataljonom prešao Taru, i preko Drobnjaka stigao pod Nikšić i na Prevoju zauzeo položaje i tako se spojio sa Crnogorcima. Čolak Anta i Raka Levajac, predvodnik ofanzive iz drugog pravca, pošto im je put za povratak bio presečen, produžili su do Cetinja ka Vladici i potom se tajno vratili kroz turske redove u Srbiju. Godine 1811. postao je vojvoda kruševački. Posle propasti ustanka 1813. prešao je u Austriju, a naredne godine otišao je u Rusiju. U Srbiju se vratio 1830. godine i postao član Okružnog suda. Penziju je dobio 1835. godine, a poslednje godine svog života je proveo u Kruševcu i u Kragujevcu. Preminuo je 1853. u Kragujevcu, u dubokoj starosti.[1][2][3]
Vidi još
urediReference
uredi- ^ a b „Čolak Anta Simeonović”. Prizren - grad muzej - Kosovo i Metohija - Srbija. Arhivirano iz originala 14. 12. 2018. g. Pristupljeno 24. 1. 2019.
- ^ a b „Čolak Anta Simeonović”. Geni. Pristupljeno 24. 1. 2019.(jezik: engleski)
- ^ a b Gavrilović, Andra, ur. (1903). Znameniti Srbi XIX veka, godina II. Zagreb: Srpska štamparija. str. 1.
Slovne greške