Švedska intervencija u Rusiji (1609—1610)
Švedska intervencija u Rusiji (1609—1610) bila je deo Vremena smutnje u Rusiji.
| Švedska intervencija u Rusiji (1609-1610) | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Vremena smutnje | ||||||||||||
 Vojvoda Skopin-Šujski sreće guvernera De la Gardija kod Novgoroda | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Sukobljene strane | ||||||||||||
 Švedsko carstvo.svg){kind=small} Rusko carstvo |
 Pobunjeni seljaci, kozaci i vlastela |
 Državna zajednica Poljske i Litvanije | ||||||||||
| Komandanti i vođe | ||||||||||||
|
Jakob De la Gardi Mihail Skopin-Šujski |
Lažni Dimitrije II pobunjenički hetman Roman Rožinski pobunjenički hetman Pavel Jan Sapjeha | Stanislav Žolkevski | ||||||||||
| Jačina | ||||||||||||
|
oko 5.000 švedskih najamnika oko 5.000 Rusa (protiv buntovnika) oko 30.000 Rusa (kod Klušina)[1][2] | oko 100.000 (na vrhuncu)[2] | 5.300 konjanika, 200 pešaka, 2 topa | ||||||||||
| Žrtve i gubici | ||||||||||||
| Teški, većina najamnika dezertirala kod Klušina | Teški | 400 | ||||||||||
Uvod
urediŠvedska intervencija u Rusiji bila je rezultat saveza između Vasilija IV Šujskog i Karla IX u Viborgu 1609, kojim je car obećao deo Karelije Švedskoj u zamenu za pomoć protiv Lažnog Dimitrija II.[1]
Protiv uzurpatora
urediUdružena rusko-švedska vojska od oko 10.000 krenula je iz Novgoroda u aprilu 1609. na Moskvu pod komandom vojvode Mihaila Skopin-Šujskog i švedskog guvernera Jakoba De la Gardija, razbijajući usput odrede pobunjenika i oslobodivši Trojice-Sergijevu lavru opsade. U više bitaka razbijene su pristalice Lažnog Dimitrija II, koji je opsedao Moskvu iz svog logora u Tušinu i osporavao vlast cara Vasilija IV Šujskog. U martu 1610. rusko-švedska vojska je razbila opsadu Moskve i ušla u grad, nakon čega su neki boljari iz Tušina pozvali kraljevića Vladislava na ruski presto, a Mihail Skopin-Šujski otrovan je po naređenju carevog brata, kneza Dimitrija Šujskog.[2]
Protiv Poljsko-Litvanske unije
urediJuna 1610. De la Gardi i novi vojvoda, Dimitrije Šujski, napustili su Moskvu sa ciljem da razbiju poljsku opsadu Smolenska. Švedska intervencija okončala se neslavno kada je većina švedske vojske prešla na stranu Poljaka u bici kod Klušina.
Posledice
urediU bici kod Klušina, nakon što mu se vojska pobunila i prešla neprijatelju, De la Gardi je sklopio primirje sa hetmanom Žolkevskim, u zamenu za slobodan prolaz do Viborga i obećanje da više neće ratovati za ruskog cara. Švedska intervencija bila je uvod u Ingrijski rat.
Reference
uredi- ^ a b Gažević 1974, str. 505–506
- ^ a b v Fajfrić 2008, str. 241–242
Literatura
uredi- Fajfrić, Željko (2008). Ruski carevi (1. izd.). Sremska Mitrovica: Tabernakl. str. 241—242. ISBN 9788685269172. OCLC 620935678.
- Gažević, Nikola (1974). Vojna enciklopedija. Beograd: Vojnoizdavački zavod. str. 505—506.