3. udarna divizija NOVJ

Дивизија Народноослободилачке војске Југославије

Treća udarna divizija bila je divizija Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije, formirana 9. novembra 1942. u Perduhovo Selo, kod Glamoča, naredbom Vrhovnog štaba NOV i POJ od Pete proleterske crnogorske udarne brigade, Desete hercegovačke udarne brigade i Prve dalmatinske udarne brigade. Prilikom formiranja imala je oko 3.200 boraca. Prvi komandant divizije bio je Pero Ćetković, a politički komesar Radomir Babić.[1]

Treća udarna divizija
Jugoslovenska partizanska zastava
Postojanje9. novembar 1942 — kraj rata
Mesto formiranja:
Perduhovo Selo, kod Glamoča
FormacijaPeta proleterska brigada
Prva dalmatinska brigada
Deseta hercegovačka brigada
Jačina3.200 boraca[a]
DeoNarodnooslobodilačka vojska Jugoslavije Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije
Angažovanje
Komandanti
KomandantPero Ćetković[a]
Načelnik štabaRudolf Primorac[a]
Politički komesarRadomir Babić[a]

Juna 1943, u toku bitke na Sutjesci, iz sastava Divizije privremeno je izašla Deseta hercegovačka divizija, a privremeno ušla Treća proleterska sandžačka brigada (do septembra 1943). Septembra 1943. Deseta hercegovačka brigada vratila se ponovo u sastav Divizije i ostala do decembra 1943. U sastavu Divizije bile su još i Četvrta proleterska crnogorska brigada, od septembra 1943. do januara 1944; Šesta crnogorska brigada od novembra 1943. do februara 1944; Treća proleterska sandžačka brigada, od januara do februara 1944; Sedma crnogorska brigada, od decembra 1943; Deveta crnogorska brigada od aprila 1944; Artiljerijska brigada, od 20. aprila 1945. i Prva italijanska brigada divizije Garibaldi, od 9. maja 1944. do 23. februara 1945. godine.[2][3]

Početkom 1945. Divizija je imala preko 5.600 boraca. Divizija se do 10. septembra 1943. nalazila u sastavu Glavne operativne grupe, potom u sastavu Drugog udarnog korpusa i od januara 1945. u sastavu Druge armije Jugoslovenske armije. Smatrala se jednom od elitnih jedinica NOVJ.[2][3]

Borbeni put Treće divizije

uredi

Nakon formiranja divizija kao celina učestvovala je krajem novembra i početkom decembra 1942. godine u borbama za Jajce. Zatim je prešla u nastupanje na osovinske garnizone i komunikacije u srednjoj Bosni.

Tokom Bitke na Neretvi u ofanzivi u dolinu Neretve predstavljala je srednju napadnu kolonu i zauzela italijanski garnizon u Prozoru. Učestvovala je u protivudaru kod Gornjeg Vakufa i u razbijanju četnika kod Nevesinja i Kalinovika. U Nevesinju je 28. marta 1943. poginuo komandant Pero Ćetković, narodni heroj.

Tokom Bitke na Sutjesci bila je deo Južne operativne grupe. Ostala je u zaštitnici sa Centralnom bolnicom. Prilikom pokušaja proboja nemačkih položaja u dolini Sutjeske 13. juna 1943. divizija je pretrpela teške gubitke, razbijena je na više bataljonskih grupa, od kojih su se neke probile i spojile sa Operativnom grupom Vrhovnog štaba, dok su se druge probile u Hercegovinu, Crnu Goru i Sandžak. Prilikom pokušaja proboja u jurišu je poginuo treći komandant divizije Sava Kovačević.

Tokom Bitke na Sutjesci iz sastava divizije izašla je Deseta hercegovačka brigada, a umesto nje je u sastav divizije ušla je Treća proleterska sandžačka udarna brigada.

Početkom septembra 1943. divizija je obnovljena. Njen sastav su činile Četvrta proleterska crnogorska udarna brigada, Peta proleterska crnogorska udarna brigada i Deseta hercegovačka udarna brigada i potčinjena je Drugom udarnom korpusu. Krajem 1943. godine umesto Desete hercegovačke i Četvrte proleterske u sastav su ušle Šesta i Sedma crnogorska omladinska brigada. Od aprila 1944. do kraja rata u sastavu divizije nalaze se Peta proleterska brigada, Sedma i Deveta crnogorska brigada, Artiljerijski divizion (od 20. aprila 1945. Artiljerijska brigada).

U sastavu svog korpusa divizija je vodila gotovo neprekidne borbe sa jedinicama nemačkog 21. armijskog korpusa i sa četnicima. Nakon oslobođenja Crne Gore divizija je učestvovala u Sarajevskoj operaciji i oslobađanju Karlovca. Dana 12. maja 1945. kod Zidanog Mosta, zajedno sa Četvrtom i Desetom krajiškom divizijom zarobila je nemačku 7. SS divizije „Princ Eugen“ i 373. legionarsku diviziju.

Komandni sastav divizije

uredi
 
Pero Ćetković prvi komandant divizije

Napomene

uredi
  1. ^ a b v g Prilikom formiranja divizije
  2. ^ poginuo na dužnosti

Reference

uredi
  1. ^ Zbornik NOR 1949, str. 198.
  2. ^ a b Vojna enciklopedija 10 1975, str. 94.
  3. ^ a b Leksikon NOR 2 1980, str. 1121–1122.

Literatura

uredi

Spoljašnje veze

uredi