72 дана
72 dana (Sedamdeset i dva dana) je crna komedija iz 2010. godine koju je režirao Danilo Šerbedžija[1], kao svoj prvi dugometražni igrani film u hrvatsko-srpskoj koprodukciji.[2][3]
72 dana | |
---|---|
Izvorni naslov | 72 dana |
Žanr | crna komedija |
Režija | Danilo Šerbedžija |
Scenario | Danilo Šerbedžija |
Producent | Ivan Maloča Predrag Jakovljević Vesna Mort Dejan Vražalić |
Glavne uloge | Rade Šerbedžija Bogdan Diklić Mira Banjac Krešimir Mikić Živko Anočić |
Muzika | Miroslav Tadić |
Scenograf | Mario Ivezić |
Snimatelj | Saša Rendulić |
Montaža | Ivana Fumić |
Producentska kuća | Inter film Zagreb Hrt Vans Beograd |
Godina | 2010. |
Trajanje | 92 minuta |
Zemlja | Hrvatska, Srbija |
Jezik | srpskohrvatski |
IMDb veza |
Film je svoju premijeru u Hrvatskoj imao 20. jula 2010[3]. godine na Filmskom festivalu u Puli, a u Srbiji 23. avgusta 2010. godine na Filmskim susretima u Nišu.
Radnja
urediAmerička penzija deda Đurđa, koju prima njegova udovica Neđa je jedini izvor prihoda za ličku porodicu Paripović. Nakon što baba iznenada umre, njihova egzistencija je ozbiljno ugrožena, pa glava porodice Mane, zajedno sa sinom Todorom i bratom Jojom smišlja zanimljiv plan: zameniti babu!
Mane je odlučan da sprovede naum u djelo pa makar morao s puta pomeriti radoznalog susjeda Milu, ne odveć zainteresovanog lokalnog policajca, pijanog poštara pa čak i članove vlastite porodice.
S idejom su svi oduševljeni osim Branka, Jojinog sina, kome je jedina želja sa djevojkom Ličom pobjeći što dalje od njih. On ima i još jedan problem. Pronašli su ga kamatari zbog kojih se i sakrio u ovaj krbavski zaseok.[1][3]
Uloge
urediGlumac | Uloga |
---|---|
Rade Šerbedžija | Mane Paripović |
Krešimir Mikić | Branko |
Bogdan Diklić | Joja Paripović |
Živko Anočić | Todor |
Mira Banjac | baba Neđa |
Dejan Aćimović | Mile |
Lucija Šerbedžija | Lica Svilar |
Nebojša Glogovac | policajac Dane |
Predrag Vušović | poštar Luka |
Dragan Nikolić | kamatar 1 |
Pero Močibob | kamatar 2 |
Mila Manojlović | Nana |
Inspiracija za film
urediScenario za „Sedamdeset i dva dana“ Danilo Šerbedžija je napisao još 1999. godine. Napisao je scenario za film u kome kroz crni humor predočava specifičan lički mentalitet. Priča je inspirisana anegdotom koju je čuo u mariborskoj kasarni, kada mu je jedan vojnik rekao da njegova porodica ne radi ništa drugo osim što brine da im baba što duže živi, jer dobija američku penziju.[4]
Zanimljivost
urediU filmu je Lika izabrana kao okruženje, a Ličani kao likovi. Danilova porodica potiče iz Like, a Rade je tu i rođen. Jedna od dve kuće u kojoj je film sniman je kuća Radetovog ujaka u kojoj se Radetova majka rodila.[4]
Reference
uredi- ^ a b „Sedamdeset i dva dana”. Moj Tv hr. Pristupljeno 20. 1. 2021.
- ^ „Sedamdeset i dva dana”. Moj Tv. Pristupljeno 20. 1. 2021.
- ^ a b v „72 dana”. Baza HR kinematografije. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ a b „Sedamdeset i dva dana (Danilo Šerbedžija 2010)”. Filmske radosti. Pristupljeno 20. 1. 2021.