Privremena IRA svoje je članove nazivala volonterima. Do kasnih 70-ih godina, volonteri su bili organizovani u tradicionalne vojne strukture. Volonteri koji su živeli u jednom području stvarali su [[satnija|satniju]], koja je bila deo [[bataljon]]a, a koji je mogao biti deo [[brigada|brigade]], iako su mnogi bataljoni bili slobodni i nisu bili pridruženi brigadama.
Većinu svog postojanja, PIRA je imala 5 delatnih brigada unutar "ratne zone". Ove brigade su bile u [[BelfastБелфаст|Belfastu]]u, Londonderiju, Tajronu/Monaganu i [[Armagh|Armagu]]. Brigada u Belfastu imala je tri bataljona, u zapadnom, istočnom i severnom delu grada. U početku severnoirskih sukoba (eng. The Troubles), članstvo Ire u Belfastu se naglo povećalo. U avgustu 1969. brigada u Belfastu je imala oko 50 aktivnih članova, a do kraja 1971. hiljadu dvesta članova. Deri je imao jedan bataljon i Južnoderijsku brigadu. Derijevski bataljon postao je brigada 1972., nakon [[Krvava nedjelja|Krvave nedjelje]], kada su britanski padobranci ubili 13 nenaoružanih demonstranata na maršu za ljudska prava, nakon čega je usledilo povećanje članova. Grofovija Armag je imala tri bataljona, dva veoma aktivna u južnom Armagu, i jedan manje aktivan na severu. Zbog toga se južni bataljoni još nazivaju i brigada južnog Armaga. Isto tako, brigada Tajron/Monagan, koja je delovala uz granicu, se često naziva brigada istočnog Tajronea. Fermanag, Južni Daun, Severni Antrim imali su vlastite bataljone koji nisu bili deo brigade.
=== Aktivne jedinice ===
Ред 127:
== Dogovor u Belfastu ==
IRA je proglasila prekid vatre [[1997]]. godine kao deo mirovnih procesa koji su doveli do dogovora [[1998]]. u [[BelfastБелфаст|Belfastu]]u (ili Dogovor dobrog petka; eng: Good Friday Agreement). U dogovoru je glavni cilj bio prekid svih paravojnih aktivnosti i razoružavanje oružanih skupina.
