Intenzivna nega — разлика између измена
Садржај обрисан Садржај додат
Нема описа измене |
|||
Ред 2:
''' Intenzivna nega''' je skup medicinskih procedura ili treći, četvrti i peti stepen zdravstvene nege, koja se sprovodi nad bolesnikom posle završene reanimacije i ponovnog uspostavljanja cirkulacije nakon srčanog zastoja, teške traume, obimnijeg operativnog zahvata i besvesnog stanja bolesnika, na za to specijalno opremljenim odeljenjima - u okviru odeljena za urgentnu medicinu. Cilj intenzivne nege je da se stalnom kontrolom, pažljivim monitoringom i daljim lečenjem, pre svega spreče oštećenja mozga i sekundarne ishemične lezije drugih organa, a zatim po stabilizovanju stanja, da se otkrije i eventualni, osnovni uzrok, koji je doveo do zastoja srca i drugih vitalnih funkcija.<ref>''Pediatric Basic Life Support'': 2010 American Heart Association Guidelines for Cardiopulmonary Resuscitation and Emergency Cardiovascular Care, Circulation 2010, 122: 862-75.</ref>
== Istorijat ==
Nega bolesnih i nemoćnih ljudi sigurno počinje još na početaku civilizacije.
Na prostorima Srbije prvi pisani dokumenti o bolnicama, lečenju, bolesnicima, nezi i negovateljima je Hilandarski tipik Svetog Save. Prvu bolnicu u Srbiji, pri manastiru Studenica kod Raške, osnovao je Sava Nemanjić po ugledu na Hilandarsku, a Dečansku kao bolnicu pri manastiru Pantokrator u Carigradu koja je bila rasadnik medicinskih znanja i veština onog vremena na Balkanu. U srednjovekovnoj Srbiji osnovano je desetak bolnica pri manastirima u kojima su se negom bavili obučeni i priučeni monasi.
Osnivanjem građanskih bolnica u Srbiji skraja 19. veka poslove negovanja preuzele su žene koje su delovale i u porodicama. Primer humanosti, plemenitosti i požrtvovanja takvih lica bila je slikarka Nadežda Petrović koja je, negujući ranjene i bolesne, umrla od pegavog tifusa.
Rani razvoj sestrinstva u Srbiji započeo je 1921.godine kada je osnovana ''Škola za nudilje'' u Beogradu, koja je i označila početak profesionalnog sestrinstva. Prvi direktor škole bila je Mis Njutn, učenica Florens Najtingel. Školovanje, internatskog tipa, trajalo je četiri godine, a upisivali su je učenice sa l8 godna starosti i završenih osam razreda gimnazije. ''Učenice su nosile propisanu uniformu kao obeležje profesije, a svršenim učenicama je, uz diplomu, pripadao i broš izuzetne izrade sa likom Kosovke devojke kao znak pripadnosti profesiji.''
Posle Drugog svetskog rata, u u većim gradovima SFR Jugoslaviji otvoren je veći broj medicinskih škola, pre svega kao potreba za podizanja nivoa obrazovanja medicinskih sestara. Godine 1952. godine otvorena je Viša škola za medicinske sestre Crvenog krsta Jugoslavije, a l958.godine Viša medicinska škola kao samostalna institucija kojoj je, l973. godine, pripojena Viša škola za medicinske sestre Crvenog krsta Jugoslavije. Potom je sledilo otvaranje novih škola, au 21. veku i strukovnih fakulteta.
== Osnovni pojmovi ==
=== Zdravstvena nega ===
| |||