Izotiocijanati su slabi [[elektrofil]]i. Slično reakcijama ugljen dioksida, nukleofili napadaju ugljenik.
:[[Датотека:ThiazolidineSynthesis.gif|center|Reakcija [[acetofenon]] [[enol]]ata sa fenil izotiocijanatom.]]
U ovoj sintezi<ref>{{ cite journal | author author1=Ortega-Alfaro, M. C.; |author2=López-Cortés, J. G.; |author3=Sánchez, H. R.; |author4=Toscano, R. A.; |author5=Carrillo, G. P.; |author6=Álvarez-Toledano, C. | title = Improved approaches in the synthesis of new 2-(1, 3-thiazolidin-2Z-ylidene)acetophenones | journal = Arkivoc | year = 2005 | volume = 2005 | issue = 6 | pages = 356–365 | url = http://www.arkat-usa.org/ark/journal/2005/I06_Juaristi/1528/EJ-1528C.asp }}</ref> ultimatni reakcioni produkt je [[tiazolidin]]. Reakcija je [[stereoselektivnost|stereosektivna]], te se formira samo [[Geometrijski izomerizam|-{Z}--izomer]].
Usled njihovog elektrofilnog karaktera, izotiocijanati su podložni hidrolizi.
