Sijalinska kiselina — разлика између измена

| url = http://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK1920/ | doi = | id = |id=}}</ref> Ovaj termin se isto tako koristi kao ime najraprostranjenijeg člana ove grupe, [[N-acetilneuraminska kiselina|-{N}--acetilneuraminske kiseline]] (-{Neu5Ac}- ili -{NANA}-). Sijalinska kiselina je široko zastupljena u žitotinjskim tkivima i u manjoj meri kod drugih vrsta, uglavnom u obliku [[glikoprotein]]a i [[gangliozid]]a. Amino grupa obično nosi bilo acetil ili glikolil grupu, mada je i niz drugih modifikacija poznat. Hidroksilni supstituenti mogu znatno da variraju; acetil, laktil, metil, sulfat, i fosfatne grupe su nađene.<ref>{{cite journal | author=Schauer R. | title= Achievements and challenges of sialic acid research | journal= Glycoconj. J. | year=2000 | volume=17 | issue=7–9 | pages=485-499 | pmid =11421344 | doi=10.1023/A:1011062223612}}</ref>

Numerisanje strukture sijalinske kiseline počinje od [[Karboksilat|karboksilatnogkarboksilat]]nog ugljenika i nastavlja se oko lanca. Konfiguracija koja stavlja [[ugljeni hidrat]] u aksijalnu poziciju je alfa-[[anomer]].

U bakterijskim sistemima, sijalinske kiseline se biosintetišu posredstvom enzima [[aldolaza]]. Taj enzim koristi derivate [[manoza|manoze]] kao supstrate, i umeće tri ugljenika iz [[piruvat]]a u rezultujuću strukturu sijalinske kiseline. Ti enzimi mogu da se koriste za hemoenzimatsku sintezu derivata sijalinske kiseline.<ref>{{cite journal | authorauthor1=Hai Yu, |author2=Harshal Chokhawala, |author3=Shengshu Huang, and |author4=Xi Chen |last-author-amp=yes | title= One-pot three-enzyme chemoenzymatic approach to the synthesis of sialosides containing natural and non-natural functionalities | journal = Nature Protocols | year=2006 | volume = 1 | issue=5 | pages=2485-2492 | pmid=17406495 | doi=10.1038/nprot.2006.401 | pmc=2586341 }}</ref>