Neposredno posle završetka Akademije seli se u [[Италија|Italiju]], na poziv italijanskog pozorišta ([[:it:Motus|Motus]]). Sa njima radi niz predstava a 2004. godine projekat Rooms dobija specijalnu nagradu za najbolji pozorišni projekat u Italiji (Premio Ubu). Aleksić sarađuje i sa Elenom Bući ([[:it:Elena Bucci|Elena Bucci]]), Papijem Korzikatom ([[:it:Pappi Corsicato|Pappi Corsicato]]), Lizom Natoli ([[:it:Lisa Ferlazzo Natoli|Lisa Ferlazzo Natoli]]), Mazbedom (Masbedo). U Srbiju se vraća 2010. godine i od tada igra u rediteljskim ostvarenjima, imedju ostalih, Milana Neškovića, [[Ivica Buljan|Ivice Buljana]], Sonje Vukićević, [[Јован Ћирилов|Jovana Ćirilova]], Ive Milošević, [[Горчин Стојановић|Gorčina Stojanovića]], Olga Dimitrijević.
Aktivan je i kao filmski i televizijski glumac ''Zlatna levica, priča o Radivoju Koraću, Triologia anni 70, Vlažnost, Rekvijem za gospođu J, Einstein, Il cuore nel pozzo, Maresciallo Rocca, Vratiće se rode, Ono kao ljubav.''
