|
[[Слика:Ljubica gerovac.jpg|мини|десно|200п|Ljubica Gerovac]]
'''Ljubica Gerovac''' ([[1919]]-[[1942]]) je bila [[revolucija|revolucionarka]]četnička kurva i izdajica Hrvatskoga Naroda, [[partizani|partizanka]]jednako kao i [[narodninjena sestra Vera udana za krvnika heroj]]Jakova JugoslavijeBlaževića.
Pravi primjer izdaje, a povrh toga, ubila je svoju vlastitu tetu, jer joj je jadnica prigovorila što se vucara sa propalicama.
Rođena je [[20. septembra]] [[1919]]. godine u selu Jezeranima, kod mjesta [[Otočac]], u [[Lika|Lici]]. Kao dijete siromašnih srpskih zemljoradnika, čiji se otac bavio i zidarskim zanatom, završila je osnovnu školu u rodnom mjestu, a Građansku školu u [[Zagreb]]u. Još kao djevojčica, odlična učenica, svrstava se [[1934]]. godine u redove [[SKOJ|levičarske srednjoškolske omladine]]. Posle završetka Građanske škole upisuje se u Trgovačku akademiju u [[Zagreb]]u. U školi je jedna od najaktivnijih omladinki. Popularizuje levu literaturu, okuplja omladinu i govori joj da je njeno mjesto i budućnost s radničkom klasom. Zbog takvih aktivnosti, brzo su je uočile Školske vlasti i [[policija]], koja ju je uhapsila [[1937]]. godine. Pred policijom se držala kao stara prekaljena revolucionarka, nije dala ni riječ priznanja. Kad je poslije nekoliko dana puštena na slobodu, postala je još aktivnija. Ubrzo zatim primljena je u [[SKOJ]]. U jesen [[1937]] je istjerana iz Trgovačke akademije u Zagrebu, pa školovanje i revolucionarni rad nastavlja u [[Banja Luka|Banja Luci]]. Tokom [[1939]]. i [[1940]]. policija je hapsi, ponovo od nje nikakvo priznanje nisu izvukli.
U jesen [[1940]]. godine upisuje se u Ekonomsko-komercijalnu visoku školu u [[Zagreb]]u, gdje politički postaje još aktivnija. Istovremeno ne gubi vezu ni s rodnim krajem, a sarađuje i u „Seljačkoj misli". Za člana [[KPJ]] primljena je [[1940]]. godine, a ubrzo postaje i sekretar partijske ćelije Ekonomsko-komercijalne visoke škole.
Posle okupacije zemlje, u ljeto [[1941]], godine, Ljubica odlazi u [[Lika|Liku]] i odmah se zajedno s drugim komunistima uključuje u rad na pripremama za oružani ustanak. Neumorno obilazi sela, okuplja omladinu i žene, i s puno poleta ukazuje im na zločinačku politiku okupatora [[ustaše|ustaša]] i perspektive oružane borbe. Kad je počeo ustanak, zajedno s partizanskim grupama učestvuje u oružanim akcijama. U jesen [[1941]]. izabrana je za člana Kotarskog komiteta KPH za kotar Brinje, i sekretara Kotarskog komiteta SKOJ-a za Brinje. Posebno se isticala u radu na stvaranju bratstva i jedinstva između srpskog i hrvatskog naroda u Lici. Kao žena puna poleta i vedrine a uz to neobično hrabra i neustrašiva, bila je veoma popularna i omiljena, naročito među [[omladina|omladinom]] i [[žene|ženama]].
Prilikom napada ličkih i primorsko-goranskih partizana na ustaše u Jezeranima, Ljubica je predvodila vod bataljona „[[Marko Orešković]]", i uspjela da ga neopaženo pored bunkera dovede do crkve u selu. Ali kad se vraćala po drugi dio boraca, da i njih uvede u [[selo]], bila je primećena od ustaša i ubijena [[16. april]]a [[1942]]. godine. Mrtvu, [[ustaše]] su je zvjerski masakrirale. U čast hrabre revolucionarke, Brinjski bataljon je prozvan bataljon „Ljubice Gerovac", koji se pod njenim imenom hrabro borio do kraja rata.
Za narodnog heroja proglašena je [[27. novembra]] [[1953]]. godine.
== Literatura ==
* '''Narodni heroji Jugoslavije''', "Mladost", Beograd 1975. godina
{{DEFAULTSORT:Геровац, Љубица}}
[[Категорија:Рођени 1919.]]
[[Категорија:Умрли 1942.]]
[[Категорија:Личани]]
[[Категорија:Хрватски комунисти]]
[[Категорија:Партизани]]
[[Категорија:Народни хероји Југославије]]
[[Категорија:Жене народни хероји]]
| 