Švedski sto — разлика између измена

Članovi udruženja švedskih trgovaca i više klase u XIV veku Švedskoj i [[Finska|Finskoj]] su prvi servirali “brännvinsbord” ([[ракија|rakijski]] sto), mali bife postavljen na pomoćnom stolu, gde su raznolika predjela služena pre obroka, pre nego što se sedne za glavni sto. Obavezne namirnice su bile hleb, puter, sir, haringa i nekoliko vrsta [[liker]]a , ali i dimljeni losos, [[kobasica|kobasice]] tei hladno narezano usoljeno meso se takođe služilo .

Brännvinsbord je služio kao predjelo dok se ljudi okupljaju i jedu, dok stoji pred večeru ili posle večere , često i dva do pet sati pre večere , ponekad i sa muškarcima i ženama u odvojenim sobama . Švedski sto je postao popularan sredinom - XVII veka, kada se hrana preselila sa sporednog stola na glavni i počelo serviranje toplih i hladnih jela . Švedski sto se takođe služio kao predjelo u hotelima , a kasnije i na železničkim stanicama , pre pojave posebnih kola taza ručavanje . Restorani u [[Stokholm]]u na [[Olimpijske igre|Olimpijskim igrama]] 1912. prestali su da se služi švedski sto kao predjelo te sui počeli su da ga služe kao za glavno jelo .