U Srbiji Valerijanavalerijana se javlja i kao [[samonikle lekovite biljke Srbije|samonikla biljka]] u polusenovitim šumama, na livadama sa više vlage, pored ravničarskih reka i planinskih potoka. Uspeva na nadmorskoj visini do 2000 metara. Valerijana traži rastresita, vlažna i humusna[[humus]]na zemljišta. Eksploatacija Valerijane iz sopstvene flore se potpuno zaustavila. Zbog sve veće potražnje na domaćem i inostranom tržištu prešlo se na plantažno gajenje, najviše u Banatu[[Banat]]u i [[Централна Србија|centralnoj Srbiji]]. Valerijana se najuspešnije gaji u predelima sa prosekom padavina od 800 do 1000 -{mm}- po -{m²<sup>2</sup>}- godišnje ili ako je moguće nadoknaditi nedostatak padavina veštačkim putem (zalivanjem). Godišnji optimalni prosek temperature je od 8 do 11 °C. Nadmorska visina takođe utiče na prinos i kvalitet: sa povećanjem nadmorske visine opada prinos ali se povećava procenat etarskog ulja. Domaća Valerijana sadrži od 0,2 do 0,5 % etarskog ulja.
Dejstvo Valerijanevalerijane kao sredstva za smirenje nerava je već dugo poznato,ali to svojstvo nije uvek bilo dovoljno cenjeno. Sa napretkom nauke otkrivene su mnoge komponente sa efikasnim lekovotim svojstvima. DanasU upotrebljavamodanašnje korenvreme ilise preparateupotreblja sačinjene od njegakoren.
== Lekovito dejstvo ==
Najdelotvornije komponente svih vrsta Valerijanevalerijane jesusu valepotrijati i eterično ulje. Manje važni su alkaloidi[[alkaloid]]i i glikozidi[[glikozid]]i. Preparati mogu biti različiti: najčešće srećemo oblik tinktura a u poslednje vreme preparate u obliku [[Tableta (farmacija)|tableta]], kapsula ili dražeja koji sadrže ekstrate valerijaninog korena.
