Гирос — разлика између измена
Садржај обрисан Садржај додат
м Робот: додато ru:Гирос |
м navodnici |
||
Ред 5:
Да би се испекли, комади меса се налазе на високом вертикалном ражњу, који се окреће испред извора топлоте, обично електричног грејача. Ако [[месо]] није довољно масно, траке сланине се додају тако да печено месо увек остаје сочно и хрскаво. Брзина печења може се подесити регулисањем различите снаге топлоте и растојање између извора топлоте и меса, на овај начин кувар може да се прилагоди различитим стопама потрошње. Печено месо се са вертикалног ражња сече на мале сочне и хрскаве комадиће који се стављају у питу. Пита се обично служи подмазана, благо печена и топла. Кувар на длан ставља посебни папир на њега печену питу па месо, преко меса се ставља [[парадајз]], [[црни лук]], печени кромпир или [[помфрит]] на крају се пита увија заједно са папиром који се на крају налази око пите. У гирос се на крају кашиком убацује тзатзики сос или [[павлака]].
Гирос води порекло од турског донер ћевапа, а првобитно је донесен у [[Солун]]одакле се у разним варијацијама раширио по целој [[Грчка|Грчкој]] као и на [[Кипар|Кипру]]. У Грчкој, месо је обично свињско или јагњеће, али могу понегде да се виде пилетина или телетина, док је на Кипру гирос најчешће од свињетине или пилетине. У Атини, а и широм Грчке,
На острву [[Крит]], свињско месо је најпопуларније за пуњење, иако у неким већим градовима (посебно у граду Ханија) постоји и пилетина као алтернатива.
|