Odluka o privremenoj zabrani povratka kolonistima — разлика између измена

Prema Zakonu o reviziji, pravo na zemlju su gubili oni kolonisti kojima je bila dodeljena zemlja prinudno oduzeta od ranijih vlasnika. Za porodice kolonista kojima je zabranjen povratak su predviđene kompenzacije u [[Vojvodina|Vojvodini]], odakle su masovno iseljeni [[podunavski Nemci]]. U septembru iste godine oko 3.352 „bivša kolonista”kolonista“ su dobila pravo da se vrate na Kosovo i Metohiju, dok je 306 naseljenika koji su izgubili pravo povratka preusmereno u Vojvodinu.<ref name="Jovanović">[http://scindeks.nb.rs/article.aspx?artid=0354-64970603025J Vladan Jovanović, ''Tokovi i ishod međuratne kolonizacije Makedonije, Kosova i Metohije]''</ref> Nove vlasti su smatrale da je time ispravljena nepravda naneta albanskim seljacima tokom međuratne [[kolonizacija Kosova i Metohije u Kraljevini Jugoslaviji|kolonizacije Kosova]], kada je određen broj kolonista useljen u kuće albanskih seljaka kojima je nasilno oduzeta njihova zemlja.<ref name="Mirković">[http://komunisti.50webs.com/generalsm12.html Stevan Mirković, ''O zabrani povratka kolonistima'']</ref>

[[Kolonizacija Kosova i Metohije u Kraljevini Jugoslaviji|Kolonizacija Kosova]] [[Srbi]]ma, [[Crnogorci]]ma i drugim nealbanskim stanovništvom je planski sprovođena od strane [[beograd]]ske vlade u periodu između dva svetska rata. Kolonizacija Kosova je imala naglašeno nacionalnu notu i njome je „anacionalni elemenat”elemenat“ trebalo zameniti „zdravim nacionalnim elementom”elementom“.<ref>Đ. Krstić, ''Kolonizacija u Južnoj Srbiji'' (str. 21–24), Sarajevo, 1928.</ref><ref>Arhiv Jugoslavije, 67-28-256, jul 1934.</ref> Paralelno sa srpskom kolonizacijom, tekao je proces prisilnog iseljavanja Albanaca sa Kosova.<ref>[http://www.kosova.com/arkivi1997/expuls/contents.htm ''Expulsions of Albanians and Colonisation of Kosova'']</ref> Između [[1912]]. i [[1941]]. godine na Kosovu je oduzeto 228.000 hektara zemlje za koloniste i naseljeno je oko 15.000 srpskih porodica<ref>Arhiv Jugoslavije, Fond Agrarna reforma i kolonizacija, Beograd</ref>, odnosno oko 65.000 nealbanskog stanovništva sa raznih krajeva Jugoslavije.<ref name="balistička pobuna">[http://www.serbianunity.net/culture/library/ovk/pobuna.html ''Prva balistička pobuna'']</ref> Određen broj kolonista je bio nasilno smeštan u kuće albanskih seljaka, kojima je nasilno oduzimana njihova zemlja. Kolonistima je regularno deljeno oružje, a neki kolonisti, uglavnom crnogorski, redovno su izazivali konflikte sa domorocima.<ref>Živko Topalović, ''Privredni problemi Juga'', Beograd, 1927, str. 21</ref> Usled primene nasilnih mera odnosi između albanskih starosedelaca i kolonista su postali veoma napeti, što je imalo posledica na produbljenje srpsko-albanskog sukoba.

Starosedeoci Srbi i Crnogorci, izbegli s Kosova tokom rata, vraćaju se na Kosovo odmah po njegovom oslobođenju. Već 1945. vratilo se oko 4.000 porodica. Na sastanku Politbiroa početkom aprila 1945. [[Tito]] je rekao da na Kosovo i Metohiju treba da se vrate svi koji su tamo živeli<ref>''Zapisnici sa sastanka Politbiroa'', izdanje Arhiva Jugoslavije</ref>, što je u velikoj meri i sprovedeno u narednom periodu.<ref name="Mirković"/> Iste godine, izbeglo stanovništvo se vraća na Kosovo i Metohiju, uključujući i oko 3.352 „bivša kolonista”kolonista“.<ref name="Jovanović"/> Onim kolonistima koji nisu ispunjavali zakonske uslove za povratak uglavnom je dodeljivana zemlja u Vojvodini.