Ilirizam — разлика између измена

Pokret je uspeo da se u svim hrvatskim sredinama <ref name=autogenerated1>-{Rečnik književnih termina, glavni i odgovorni urednik [[Dragiša Živković]], Nolit, Beograd, 1992, ISBN 86-19-01962-7, pp. 280.}-</ref> prihvati jezički standard zasnovan na novoštokavskim govorima, da se ustanove početne pravopisne i gramatičke norme, da se odbaci kajkavski književni jezik. Pokret je uspeo učvrstiti nacionalnu svest Hrvata, razviti književnost na novim osnovama, pa se zato radije govori o hrvatskom narodnom preporodu. Tim se pojmom, hrvatski narodni preporod, obeležava i književnoistorijsko razdoblje između 1836 (uvođenje štokavskog jezičkog standarda i u severozapadnu Hrvatsku, «Danica Ilirska») i 1850. kao prvi period veće epohe u kojoj književnost nastupa prvenstveno u funkciji konstituiranja moderne hrvatske nacije.

Pored ilirizma za označavanje književnoistorijskog razdoblja koristi se i opisni naziv '''hrvatski narodni preporod'''.<ref>-{Rečnik književnihname=autogenerated1 termina, glavni i odgovorni urednik [[Dragiša Živković]], Nolit, Beograd, 1992, ISBN 86-19-01962-7, pp. 280.}-</ref>. Književnost tog razdoblja odlikovala se izrazito nacionalnom funkcijom. Književnost je bila u funkciji konstituisanja i odbrane moderne hrvatske nacije. Pokret je uspeo okupiti veći deo hrvatske inteligencije, i pozivajući se na književnu tradiciju Dubrovnika i Dalmacije, usmenu književnost na štokavskom, prihvatio štokavsko narečje za osnovu hrvatskog jezičkog standarda.