|
===Vodstvo===
Svi nivoi IRA-e imaju pravo poslatida pošalju svoje delegate na Generalne vojne konvenkcije IRA-e (eng. General Army Convention - GAC). Te su konvenkcije bile vrhovanvrhovni autoritet u donošenju odluka. PrijePre 1969. kada je takvo sastajanje bilo legalno, konkvenkcije su se redovitoredovno održavale. Nakon 1969. održale su se samo dva puta, [[1970.]] i [[1986.]], zbog teške organizacije tajnog velikog okupljanja.
Pojedinačni odseci bili su:
===Brigade===
Privremena IRA svoje je članove nazivala volonterima. Do kasnih 70-ih godina, volonteri su bili organizovani u tradicionalne vojne strukture. Volonteri koji su živeli u jednom području tvorilistvarali su [[satnija|satniju]], koja je biobila deo [[bataljon|bataljona]], a koji je mogao biti deo [[brigada|brigade]], iako su mnogi bataljoni bili slobodni i nisu bili pridruženi brigadama.
Većinu svog postojanja, PIRA je imala 5 delatnih brigada unutar "ratne zone". Ove su brigade su bile u [[Belfast|Belfastu]], Londonderryju, Tyrone/Monaghanu i [[Armagh|Armaghu]]. Brigada u Belfastu imala je tri bataljona, u zapadnom, istočnom i severnom delu grada. U početku severnoirskih sukoba (eng. The Troubles), članstvo IRA-e u Belfastu se naglo povećalo. U kolovozuavgustu 1969. brigada u Belfastu je imala oko 50 aktivnih članova, a do kraja 1971. hiljadu dvesta članova. Derry je imao jedan bataljon i Južnoderryjsku brigadu. Derryjevski bataljun postao je brigada 1972., nakon [[Krvava nedjelja|Krvave nedjelje]], kada su britanski padobranci ubili 13 nenaoružanih demonstranata na maršu za ljudska prava, nakon čega je usledilo povećanje članova. Grofovija Armagh je imao tri bataljona, dva veoma aktivna u južnom Armaghu, i jedan manje aktivan na severu. Zbog toga se južni bataljoni još nazivaju i brigada južnog Armagha. Isto tako, brigada Tyrone/Monaghan, koja je delovala uz granicu, se često naziva brigada istočnog Tyronea. Fermanagh, JUžni Down, Severni Antrim imali su vlastite bataljone koje nisu bili deo brigade.
===Aktivne jedinice===
Godine [[1977.]] Privremena IRA se reorganizirala iz većih, konvenkcionalnih jedinica u manje, uglavnom zbog problema sigurnosti. Umesto bataljona, dve su paralelne jedinice osnovane unutar brigade. Prva, struktura stare satnije je korištenakorišćena za zadatke patroliranja, skupljanja podataka i skrivanja oružja. Ovo su bile ključne delatnosti za podršku. Ipak, većina stvarnih napada izvršila je druga vrsta jedinice - jedinice aktivne službe. Da bi se poboljšala sigurnost i učinkovitost, jedinice aktivne službe bile su manje ćelije, od 5 do 8 ljudi, i služile su za oružane napade. Do kraja 80-ih i početka 90-ih, računalo se da IRA ima oko 300 članova u ćelijama i 450 u podršci.
Izuzetak je bila brigada južnog Armagha, koja je zadržala svoju tradicionalnu hijerarhiju i veliki broj volontera u svom delovanju.
Južno zapovedništvo Privremene IRA-e, koje se nalazilo u Irskoj republici, sastojalo se od Dublinske brigade i broja manjih jedinica u ruralnimseoskim područjima. Njihova glavna aktivnost bila je uvoz i skladištenje oružja i dobavljanje financijskih sredstava kroz pljačke i druge metode. Isto tako, postojao je veći broj kampova za obuku u Severnom KerryjuKeriju.
==Strategija od 1969. do 1998.==
|
