Privremena irska revolucionarna armija — разлика између измена

[[Datoteka:AR-18.jpg|thumb|200px|[[Armalite AR-18]] - oružje koje je IRA tijekomtokom 1970-ih nabavila iz [[SAD]]-a; danas emotivni simbol njene oružane kampanje]]

[[Datoteka:AK47.jpg|thumb|200px|[[AK47]] - libijski vođa [[Muammar al Gaddafi]] donirao je preko 1,000 ovih pušaka IRA-i tijekomtokom 1980-ih]]

U prvim danima sukoba, od [[1969.]] do [[1971.]], PIRA je bila slabo naoružana, ali ranih 70-ih godina nabavila je velike količine modernog oružja od svojih pristalica iz SAD-a, od libijskog vođe al-Gaddafija te prodavača oružja u Europi, Americi, Bliskom Istoku i drugdjedrugde.

U početku, osnovne su aktivnosti su bile usmerene ka podršci nacionalističkim protestima i obraniodbrani katoličkih područja. Zbog toga je IRA dobila veliku podršku, te su na njih gledali kao na branitelje Irskog naroda i katolika.

Ipak, od [[1971.]] do [[1994.]] započela je veliku ofenzivnuofanzivnu oružanu kampanju protiv britanske vojske, krunikrune lojalne irske policije i ekonomskih ciljeva u Severnoj Irskoj. Prva polovicapolovina 70-ih bila je vreme najžešćeg nasilja. Osim toga, PIRA je izvršila napade na protestantne kao osvetu za napade na katolike.

Privremena IRA bila je prisutna uglavnom u Severnoj Irskoj, iako je delovala i u Engleskoj, Republici Irskoj, Holandiji i Zapadnoj Nemačkoj. Isto tako je ciljala na službenika Britanske vlade, političare, sudije, važnije vojne i policijske službenike. Do ranih 90-ih, IRA u je u Južnom Armaghu započela je sa svojom poznatom snajperskom kampanjom i napadima na britanske helikoptere. Bombaški su napadi su bili usmereni na političke, gospodarske i vojne mete, i nekih 60 civila je ubijeno u napadima u Engleskoj. Smatra se da su bombaški napadi uverili Britansku vladu da počnu s pregovorima.