Википедија

Irving Talberg

Irving Grant Talberg (30. maj 1899 – 14. septembar 1936) bio je američkim filmski producer tokom ranih godina pokretnih slika. Zvali su ga „čudesni dečak” zbog njegove mladosti i sposobnosti da odabira scenarije, bira glumce, skuplja produkcijsko osoblje i pravi profitabilne filmove, uključujući Grand hotel, Kineska mora, Kamelije, Pobuna na brodu Baunti i Dobra zemlja. Njegovi su filmovi oblikovali međunarodno tržište, „projektujući zavodljivu sliku američkog života koji je zasijao vitalnošću i ukorenio se u demokratiji i ličnoj slobodi”, kaže biograf Roland Flamini.[1]‍:3

Irving Talberg
Thalberg, c. 1930s
Talberg tokom 1930-ih
Puno imeIrving Grant Talberg
Ime po rođenjuIrving Grant Thalberg
Datum rođenja(1899-05-30)30. maj 1899.
Mesto rođenjaBruklin, Njujork
 SAD
Datum smrti14. septembar 1936.(1936-09-14) (37 god.)
Mesto smrtiSanta Monika, Kalifornija
 SAD
PrebivališteSAD
Državljanstvoameričko
ZanimanjeFilmski producent
Aktivni period1921–1936
Deca2

Rođen je u Bruklinu u Njujorku, i kao dete je oboleo od urođene srčane bolesti za koju su lekari rekli da će ga usmrtiti pre nego što navrši trideset godina. Nakon završetka srednje škole, tokom dana je radio kao prodavac, a da bi stekao neke radne veštine, pohađao je noćne časove kucanja i stenografije. Potom je pronašao posao kao sekretar u kancelariji Univerzal studija u Njujorku, a kasnije je postavljen za menadžera studija u njihovoj lokaciji u Los Anđelesu. Tamo je nadgledao produkciju stotina filmova tokom svoje tri godine sa tom kompanijom. Među filmovima koje je produkovao bio je Grbavac Notr Dama.

U Los Anđelesu se kao partner pridružio novim studiju Luisa B. Majera, i nakon što se spojio sa dva druga studija, i pomogao u stvaranju Metro-Goldvin-Majera (MGM). On je postao šef proizvodnje MGM-a 1925. godine, u svojoj dvadeset šestoj godini, pomažući MGM-u da postane najuspešniji studio u Holivudu. Tokom svojih dvanaest godina rada sa MGM-om, sve do rane smrti u 37. godini, produkovao je četiri stotine filmova, od kojih je većina nosila njegov otisak i inovacije, uključujući konferencije o pričama sa piscima, predpremijerna prikazivanja kako bi se prikupili rani povratne informacije, i opsežno ponovno snimanje scena radi poboljšanje filma. Pored toga, on je publici predstavio horor filmove i bio je koautor „Produkcijskog kodeksa”, smernice o moralnosti koji su sledeli sve studiji. Tokom 1920-ih i 1930-ih sintetisao je i spojio svet scenske drame i književne klasike sa holivudskim filmovima.

Talberg je stvorio brojne nove zvezde i negovao njihov scenski imidž. Među njima su bili Lon Čejni, Ramon Novaro, Džon Gilbert, Džoun Kraford, Klark Gejbl, Džin Harlou, Volas Biri, Luiza Rajner, Greta Garbo, Lajonel Barimor i Norma Širer, koja mu je postala supruga. Imao je sposobnost kombinovanja kvaliteta sa komercijalnim uspehom i zaslužan je za usklađivanje svojih umetničkih težnji sa zahtevima publike. Nakon njegove smrti, holivudski producenti su izjavili da je on „najvažnija figura u istoriji filmova na svetu.” Predsednik Ruzevelt je napisao: „Svet umetnosti je siromašniji zbog preminuća Irvinga Talberga. Njegovi visoki ideali, uvid i mašta ušli su u proizvodnju njegovih remekd dela.” Memorijalnom nagradom Irvinga G. Talberga, koju Akademija za filmsku umetnost i nauku periodično dodeljuje od 1937. godine, nagrađuju se producenti čija dela odražavaju konstantno visoko kvalitetne filmove.[2]

Rane godine уреди

Talberg rođen je u Bruklinu, u porodici nemačkih jevrejskih imigranata, Vilijama i Henrijete (Hejman). Ubrzo nakon rođenja, on je dijagnoziran sa „sindrom plave bebe”, izazvan urođenom bolešću koja je ograničila dotok kiseonika u njegovo srce. Prognoza porodičnog lekara i specijalista bila je da će on možda živeti dvadeset, ili najviše trideset godina.[3]‍:3

Tokom srednjoškolskih godina u Bruklinu, počeo je da ispašta od bolova u grudima, vrtoglavice i umora. To je uticalo na njegovu sposobnost da uči, iako je do tada bio dobar student. Kada je imao 17 godina, preboleo je reumatsku groznicu i bio je vezan za krevet godinu dana. Njegova majka, Henrijeta, kako bi sprečila da previše zaostane za ostalim đacima, donosila mu je domaće zadatke iz škole, kupovala knjiga i zapošljavala tutore radi kućnog podučavanja. Ona se isto tako nadala da će ga školski rad i čitanje odvratiti od „tegobne buke” dece koja su se igrala ispred njegovog prozora.[3]‍:4

S malo druge razonode, on je čitao knjige kao svoju glavnu aktivnost.[4] On je „proždirao” popularne romane, klasike, drame i biografije. Njegove knjige iz neophodnosti zamenile ulice Njujorka i dovele do njegovog interesovanja za klasičnu filozofiju i filozofe, poput Vilijama Džejmsa.[3]‍:4

Kada se Talberg vratio u školu, on je završio srednju školu, ali nije imao snage za fakultet, za šta je smatrao da bi mu trebalo konstantno kasnonoćno učenje i naprezanje pred ispite. Umesto toga, honorarno je tadio kao prodavac, a uveče, da bi stekao neke radne veštine, učio se da kuca, stenografiju i španski jezik u večernjoj strukovnoj školi.[3]‍:5 Kada je napunio 18 godina, postavio je oglas sa lokalnim novinama u nadi da će naći bolji posao:

Tražena pozicija: sekretar, stenograf, španski, engleski, srednjoškolsko obrazovanje, bez iskustva; $15.[5]

Filmografija уреди

Producent уреди

Pisac уреди

  • The Trap (1922)
  • The Dangerous Little Demon (1922)

Nagrade уреди

Godina Nagrada Kategorija Film
1923 Fotoplej nagrade Medalja časti The Big Parade
1932 Smilin' Through
1934 The Barretts of Wimpole Street

Nagrade Academije уреди

Godine Result Kategorija Film
1927–28 Nominovan Najbolja unikatna i umetnička produkcija The Crowd
1928–29 Popedio Najbolji film The Broadway Melody
1928–29 Nominovan Najbolji film The Hollywood Revue of 1929
1929–30 Nominovan Najbolji film The Divorcee
1929–30 Nominovan Najbolji film The Big House
1930–31 Nominovan Najbolji film Trader Horn
1931–32 Pobedio Najbolji film Grand Hotel
1931–32 Nominovan Najbolji film The Champ
1932–33 Nominovan Najbolji film Smilin' Through
1934 Nominovan Najbolji film The Barretts of Wimpole Street
1935 Pobedio Najbolji film Mutiny on the Bounty
1936 Nominovan Najbolji film Romeo and Juliet
1937 Nominovan Najbolji film The Good Earth

Reference уреди

  1. ^ Flamini, Roland. Thalberg: The Last Tycoon and the World of M-G-M, Crown (1994)
  2. ^ "Hollywood's Ultimate Honor Isn't the Oscar. It's the Irving.", Tablet Magazine, Feb. 24, 2016
  3. ^ а б в г Vieira, Mark A. Irving Thalberg: Boy Wonder to Producer Prince, University of California Press (2010)
  4. ^ Feeley, Kathleen A.. "Irving Thalberg." In Immigrant Entrepreneurship: German-American Business Biographies, 1720 to the Present, vol. 4, edited by Jeffrey Fear. German Historical Institute. Last modified August 28, 2014.
  5. ^ „I. G. Thalberg Dies, Film Producer, 37. 'Boy Wonder' of Hollywood Was Called Most Brilliant Figure in His Field.”. New York Times. 15. 9. 1936. 

Literatura уреди

  • Thalberg: Life and Legend by Bob Thomas (1969)
  • Thalberg: The Last Tycoon and the World of M-G-M by Roland Flamini (1994)
  • Mayer and Thalberg: The Make-believe Saints by Samuel Marx (1975)
  • Vieira, Mark A. Irving Thalberg's M-G-M. New York: Harry N. Abrams, 2008.
  • Vieira, Mark A. Irving Thalberg: Boy Wonder to Producer Prince. Berkeley: University of California Press, 2009.
  • Starman, Ray "Irving Thalberg" Films In Review magazine, June/July 1987, p. 347–353

Spoljašnje veze уреди

 
Irving Talberg на Викимедијиној остави.

Video snimci уреди

Преузето из „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Irving_Talberg&oldid=27676147”