Laslo Blašković

Laslo Blašković
Laslo Blašković
Puno ime	Laslo Blašković
Datum rođenja	25. jun 1966. (57 god.)
Mesto rođenja	Novi Sad; SFRJ
Nagrade	Nagrada Društva književnika Vojvodine za knjigu godine; Nagrada Fonda „Borislav Pekić“; Nagrada SANU iz Fonda „Branko Ćopić“ za najbolju knjigu godine; Nagrada „Stevan Sremac“ za proznu knjigu godine; Nagrada „Ljubomir P. Nenadović“ za putopisnu knjigu godine; Nagrada „Pečat varoši sremskokarlovačke“; Nagrada „Matićev šal“;

Laslo Blašković (Novi Sad, 1966) srpski je književnik.

Biografija уреди

Diplomirao je jugoslovensku književnost i srpskohrvatski jezik na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, gde je priveo kraju i poslediplomske studije i bio biran u zvanje asistenta u naučno-istraživačkom radu na predmetu Kulturna istorija 19. veka, kao i u projektu Srpski biografski rečnik Matice srpske. Kao stipendista austrijskog KulturKontakta proveo je mesec dana u Beču (2008). Bio je tri meseca gost Fondacije Hajnrih Bel u Langenbrojhu (Nemačka, 2010). Kao rezidencijalni pisac boravio je avgusta 2013. godine u mađarskom gradu Pečuju.

Kao gost-pisac američke vlade, proveo je mesec dana u SAD (Vašington, Njujork, Mineapolis, Honolulu) u okviru programa International Visitor Leadership (avgust-septembar 2011).

Dela уреди

Knjige pesama: уреди

Ravna crta, KOV, Vršac, 2020,
Bogzna, Arhipelag, Beograd, 2018,
Prasvršetak, Arhipelag, Beogard, 2016,
Žene pisaca, KOV, Vršac, 2006,
Jutarnja daljina, Stylos, Novi Sad, 2002,
Životi bacača kocke, Prosveta, Beograd, 1997,
Ritam-mašina, Četvrti talas, Novi Sad, 1991,
Crvene brigade, Bratstvo-jedinstvo, Novi Sad, 1989,
Zlatno doba, Matica srpska, Novi Sad, 1987. i
Gledaš, Matica srpska, Novi Sad, 1986.

Romani: уреди

Carinska ulica u Novom Sadu, Arhipelag, Beograd, 2021,
Prateći vokali, Arhipelag, Beograd, 2020,
Razbrajalica, Arhipelag, Beograd, 2014,
Posmrtna maska, Arhipelag, Beograd, 2012,
Turnir grbavaca, Geopoetika, Beograd, 2007,
Adamova jabučica, Narodna knjiga, Beograd, 2005,
Madonin nakit, Filip Višnjić, Beograd, 2003,
Mrtva priroda sa satom, Stubovi kulture, Beograd, 2000,
Svadbeni marš, Stubovi kulture, 1997.

Knjiga putopisa: уреди

Gle!, Službeni glasnik, Beograd, 2016.

Knjiga priča: уреди

Priča o malaksalosti, Arhipelag, Beograd, 2010.

Knjiga eseja: уреди

Kraj citata, Prometej, Novi Sad, 2007.

Knjiga poetske proze: уреди

Imenjak, Prometej, Novi Sad, 1994.

Prevodi Blaškovićevih knjiga уреди

na slovački: MADONIN ŠPERK (Madonin nakit), Kalligram, Bratislava, 2006, preveo Karol Chmel; TURNAJ HRBÁČOV (Turnir grbavaca), Kalligram, Bratislava, 2015, preveo Karol Chmel; POSMRTNÁ MASKA (Posmrtna maska), Kalligram, Bratislava, 2015, preveo Karol Chmel;

na mađarski: TÖRTÉNET A BÁGYADTSÁGRÓL (Priča o malaksalosti), Forum Könyvkiadó, Novi Sad, 2016, prevela Glavanić Vékás Eva;

na engleski: THE MADONNA´S JEWELS (Madonin nakit), International Foundation Forum of Slavic Cultures, Ljubljana, 2015, preveo Randall A. Major; FLAT LINE (Ravna crta), Srpski PEN-klub, Beograd, 2019), preveli Dragan Purešić i Zoran Paunović;

na makedonski: PRIKAZNA ZA ISTOŠTENOSTA (Priča o malaksalosti), Ikona, Skopje, 2013, prevela Jasmina Aleksova; POSMRTNA MASKA (Posmrtna maska), Ikona, Skopje, 2013, prevela Jasmina Aleksova; NAKITOT NA MADONA (Madonin nakit), Slovo, Skopje, 2017, preveo Dimitar Baševski;

na ruski: OŽERELЪE MADONNЫ (Madonin nakit), Centr knigi Rudomino, Moskva, 2016, preveli Elena Sagalovič i Vasiliй Sokolov; NATЮRMORT S ČASAMI (Mrtva priroda sa satom), Centr knigi Rudomino, Moskva, 2019, prevela Elena Sagalovič;

na slovenački: MADONIN NAKIT (Madonin nakit), Forum slovanskih kultur, Ljubljana, 2016, preveli Varja Balžalorsky Antić i Urban Vovk;

na bugarski: ADAMOVA ЯBЪLKA (Adamova jabučica), Ergo, Sofija, 2011, prevela Margarita Dikova;

na nemački: TOTENMASKE (Posmrtna maska), Neue Rundschau, Frankfurt am Main, 2010, preveli Dragoslav Dedović i Dagmar Vohburger; DER ERLÓSER (Spasitelj), Noack&Block, Berlin, 2011, prevele Angela Nerenz i Anne Stübiger; (antologija) DAS BLESSE FEUER VON WIEN (Bleda bečka vatra), Drava Verlag, Klagenfurt, 2012, prevela Alida Bremer; (antologija).

na rumunski: MILOSTIVIRE (Milostinja), Hestia, Temišvar, preveo Lucian Alexiu; (antologija).

Nagrade уреди

Dobitnik je književnih nagrada:

Nagrada „Pečat varoši sremskokarlovačke”, za knjigu pesama Zlatno doba, 1988.
Nagrada „Matićev šal”, za knjigu pesama Crvene brigade, 1989.
Nagrada Društva književnika Vojvodine za knjigu godine, za roman Svadbeni marš, 1998.
Nagrada „Borislav Pekić”, za sinopsis romana Madonin nakit, 2001.
Nagrada „Branko Ćopić”, za roman Adamova jabučica, 2005.
Nagrada „Stevan Sremac”, za roman Turnir grbavaca, 2008.
Nagrada „Ljubomir P. Nenadović”, za knjigu putopisa Gle!: bedeker jednog lakomislenog Kanta, 2017.

Blaškovićev roman Madonin nakit izabran je među deset najboljih srpskih romana napisanih posle pada Berlinskog zida koji su sastavni deo antologijske edicije „Sto slovenskih romana“.

Radna biografija уреди

Upravnik Narodne biblioteke Srbije bio je od 15. januara 2015. do 4. februara 2021. godine.

Direktor i glavni i odgovorni urednik Kulturnog centra Novog Sada bio je od 2008. do 2012. godine.

Glavni i odgovorni urednik časopisa za književnost i teoriju Polja bio je od 2000. do 2007. godine.

Bio je član Uredništva edicije Prva knjiga Matice srpske, takođe i predsednik Upravnog odbora Studentskog kulturnog centra u Novom Sadu, član Upravnog odbora Fonda Todor Manojlović u Zrenjaninu i član Saveta Filozofskog fakulteta u Novom Sadu.

Glavni je urednik izdavačke delatnosti Srpskog narodnog pozorišta od 2007. godine.

Uredništvo уреди

Laslo Blašković je obelodanio i Vodič kroz lektiru (u 4 knjige), Narodna knjiga, Beograd, 2006. godine. Priredio je i predgovorima opremio knjige Danijela Defoa, Vuka Karadžića, Marka Tvena, Luisa Kerola, Andrića, Nušića, Sremca, Branka Ćopića... Priredio je zbornik tekstova Moj privatni Tito, Kulturni centar Novog Sada, 2003, kao i dve antologije savremene srpske poezije i kratke priče.

Članstva уреди

Aktivan je u tri reprezantativna književna udruženja, u Društvu književnika Vojvodine (sekretar Društva bio je osam godina), u Srpskom književnom društvu (član Upravnog odbora u dva mandata i predsednik Odbora za međunarodnu saradnju iste asocijacije), konačno, od 2006. do 2022. godine bio je član Upravnog odbora Srpskog PEN-kluba.

Reference уреди

Spoljašnje veze уреди

Функције у институцијама културе
Svetlana Jančić	Direktor Narodna biblioteka Srbije 2015—2021	Vladimir Pištalo