Đenešdijaš
Đenešdijaš (mađ. Gyenesdiás) je naselje u zapadnoj Mađarskoj. Đenedijaš je veće naselje u okviru županije Zala. Đenediaš se nalazi na severnoj obali jezera Balaton, pored grada Kesthelj.
| Đenešdijaš mađ. Gyenesdiás | |
|---|---|
 Ime naselja pisano rovaškim pismom | |
 Zastava
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Mađarska |
| Region | Zapadna prekodunavska regija |
| Županija | Zala |
| Srez | Kesthelj |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2015. | 3.650[1] |
| — gustina | 200 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 46° 46′ 15″ S; 17° 17′ 35″ I / 46.77073° S; 17.29302° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Površina | 18,5 km2 |
  Đenešdijaš Đenešdijaš na karti Mađarske | |
| Poštanski broj | 8315 |
| Pozivni broj | (+36) 83 |
| Veb-sajt | |
| www.gyenesdias.hu/ | |
Geografija uredi
Lokacija uredi
Naselje leži na severnoj obali zaliva Kesthelj, tik uz gradić Kesthelj i 8 km od Heviza, u prelepom prirodnom okruženju, omeđen planinama Kesthelj na severu i Balatonom na jugu.
Istorija uredi
Najraniji nalazi u oblasti Đenešdijaša potiču iz neolita. Postao je važno rimsko naselje od 1. veka, a zatim su se ovde doselili Avari. Ovde pronađen avarski grob je bio prvi takav arheološki nalaz u celom karpatskom basenu.
U srednjem veku, prvo naselje osnovano na teritoriji današnjeg velikog sela bio je Falud, koji se verovatno već u 11. veku nalazio na severozapadnoj granici današnjeg Đenešdijaša. Njegova prva crkva datira iz 1333. godine, gde je bio ujedno i prvi pisani pomen sela. Od 1408. godine bio je vlasništvo zamka Rezi, a zatim je 1427. došao u ruke porodice Peto, što je takođe rezultiralo snažnom vezom naselja sa Kesthelijem.
Godine 1548. Turci su spalili naselje, a zatim ga od 1564. neprekidno oporezuju, tako da se stanovništvo smanjuje, a do 1686. godine naselje je potpuno opustelo.
Dva sela, Đeneš i Dijaš, su se spojili 1840. godine, stvarajući Đenešdijaš sa sopstvenom opštinom, koja je 1871. dobila svoju školu. I početkom 20. veka stanovništvo naselja živelo je gotovo isključivo od poljoprivrede.
Modernizacija sela je usledila posle 1945. godine, a jedan od najvažnijih koraka je bila izgradnja najboljeg kupališta na Balatonu 1954. godine. Od tada je turizam postao glavni izvor prihoda naselja.
Stanovništvo uredi
U vreme popisa 2011. godine, nacionalna raspodela je bila sledeća: Mađari 91,23%, Nemci 5,79%, Romi 0,21%, Slovaci 0,18%.
Verska distribucija je bila sledeća: 58,1% stanovnika se izjasnilo kao rimokatolici, 3,55% kao reformisani, 2,34% kao evangelisti, a 12,28% kao nekonfesionalni (22,72% se nije izjasnilo).[2]
Izvori uredi
- ^ Gazetteer of Hungary, 1st January 2015. Hungarian Central Statistical Office.
- ^ Területi adatok -Zala megye Központi Statisztikai Hivatal
