Jevrem Nenadović
Jevrem Nenadović (Brankovina, 27. septembar 1793 — Beograd, 17. april 1867), je bio političar i vojvoda valjevski i tamnavski, predsednik Apelacionog suda i državni savetnik.
| Jevrem Nenadović | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 27. septembar 1793. |
| Mesto rođenja | Brankovina, Osmansko carstvo, danas Srbija |
| Datum smrti | 17. april 1867. (73 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Kneževina Srbija |
| Narodnost | Srbin |
| Religija | Pravoslavac |
| Profesija | vojvoda u Prvom srpskom ustanku, državnik |
| Porodica | |
| Supružnik | Jovanka Milovanović |
| Deca | Jovana, Persida Karađorđević, Atanasije, Jelenka, Anka, Mašinka, Bosiljka, Mladen i Sima |
| Roditelji | Jakov Nenadović Nerandža Nenadović |
Sin Jakova Nenadovića, vojvode iz Prvog srpskog ustanka.
Biografija uredi
Knjigu je počeo učiti u kući očinoj, u svog bratučeta Prote Mateje; Produžio je u Kupinovu u Sremu, a svršio je dva razreda gimnazije u Karlovcima.
Rođen u kući koja je dala tolike radnike u narodnim poslovima, Jevrem je i sam vrlo rano počeo mešati se u borbu sa Turcima, i u poslove upravne.
Godine 1811, kad je Jakov trgnut iz naroda u savet, za popečitelja unutrašnjih poslova, Jevrem je postavljen za vojvodu u valjevskoj Tamnavi, i obično je čuvao granicu od Sokola i od Drine. Sin Jakovljev a, docnije, i zet Mladenov, Jevrem je bio u tako zgodnom položaju da mu ni jedna od onovremenih jakih stranaka nije mogla nikad ni u čemu nauditi. Po naravi pak bio je čovek miran i blag, te nikoga nije osobito dražao protiv sebe.
Za njega jednom reče pokojni Batalaka:
— Jevrem je bio srećan celog veka svojega; nikad nikakva nedostataka nije zaznao: sin Jakovljev, zet Mladenov, i pod starost tast knežev — svakad je imao sve što mu je trebalo!
Godine 1813, prebegao je i Jevrem u Srem, i, s ocem svojim otišao u Rusiju. Kad se odonuda vratio, u avgustu 1831, postao je predsednik suda, u Valjevu, pa je docnije, bio i državni savetnik, u Beogradu.
Kći njegova Persida, bila je sa Aleksandrom, Karađorđevim sinom, koji je, kao Knez vlado u Srbiji od 1842−1858.
Godine 1858, dobio je penziju, i posle je živeo u Beogradu.
Jevrem Nenadović je izdahnuo 1867, baš onog dana kada je Knez Mihailo primivši od Turaka beogradski grad, razvio na njemu srpsku zastavu.[1]
Dodeljen mu je turski Iftihar i austrijski Orden Franca Jozefa Prvog.[2]
Porodica uredi
Roditelji uredi
| ime | slika | datum rođenja | datum smrti |
|---|---|---|---|
| Jakov Nenadović |  |
1793. | 1867. |
| Nerandža |
Supružnik uredi
| ime | slika | datum rođenja | datum smrti |
|---|---|---|---|
| Jovanka Milovanović |
Deca uredi
| ime | slika | datum rođenja | datum smrti | supružnik |
|---|---|---|---|---|
| Persida Nenadović | .jpg) |
15. februar 1813. | 10. april 1873. | Knez Aleksandar Karađorđević |
| Anka Nenadović | 1820 | 1843 | Milosav Topalović | |
| Mašinka Nenadović | 1823 | 1898 | Jovan Lukačević | |
| Mladen J. Nenadović | 1834 | 1868 | Sofija Barlovac | |
| Simeon Sima Nenadović | 1838 | 1868 | ||
| Jelisaveta Nenadović | Jevrem Gavrilović | |||
| Bosiljka Nenadović | Radovan Đurić |
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ M.Milićević,Pomenik znamenitih ljudi u srpskoga naroda novijega doba, 1888.
- ^ Acović, Dragomir (2017). „Šest vekova odlikovanja među Srbima”. Politikin zabavnik. 3438: 11.
