Википедија

Jovan Prvanović

Jovan M. Prvanović (Paraćin, 1881 — Meljine, 1925) bio je pukovnik Jugoslovenske vojske, učesnik balkanskih ratova i Prvog svetskog rata. Ranjavan više puta u periodu od 1915. do 1918. Preminuo na dužnosti člana štaba komande Boke Kotorske, sahranjen u Nišu.[1]

Jovan M Prvanović
Lični podaci
Datum rođenja(1881-09-10)10. septembar 1881.
Mesto rođenjaParaćin, Knjažestvo Srbija
Datum smrti18. jul 1925.(1925-07-18) (43 god.)
Mesto smrtiMeljine, Kraljevina SHS
Vojna karijera
Činpukovnik
Učešće u ratovimaBalkanski ratovi, Prvi svetski rat

Život uredi

Jovan M Prvanović, rođen je 10. septembar 1881. godine u Paraćinu, od oca Milana i majke Marije, kao jedino od četvoro dece, pored tri sestre: Vukosave, Kose i Jovanke. Po završetku šestog razreda Gimnazije u Beogradu, stupio je u vojsku 1. novembra 1900. godine. Vojnu školu završio je kao pitomac 34. klase Niže Vojne akademije u Beogradu.[1]

Kao pešadijski poručnik po odobrenje za ženidbu 1911. godine stupio je u brak 1914. godine sa Branislavom Marinović, ćerkom Čedomira Marinovića, bivšeg advokata iz Niša.

Preminuo je 18. jula 1925. godine u Vojnoj bolnici u Meljinama. Sahranjen je u Nišu na Gradskom (sada starom) groblju.[2]

Učešće u ratovima uredi

Prema podacima iz personalnog lista Jovan Prvanović je učestvovao u sledećim ratovima:

Balkanski ratovi (1912—1913)

U Prvom balkanskom ratu od 1912 do 1913. godine; bio je na pravcu operacija: Granica—Bujanovac—Preševo—Kumanovo— Bakarno guvno—Krstač—Bitolj —– Debar

U Drugom balkanskom ratu 1913: bio je na pravcu ušće Zletovske reke—Kriva Lakavica—Štip—Grlenski položaji (počevši od reke Dragobrašte).

Prvi svetski rat (1914-1918)

U prvim godinama rat 1914—1915. godine; bio je na pravcu operacija: Loznica—Kurjačica—Lešnica—Krupanj— Bastav—Gučevo

Na Solunskom frontu bio je na pravcu; Voštarane—Zabrdane—Gorničevo—Ostrovsko jezero (planina Malka Nidže)—Kajmakčalan—Kočubej—Floka—Brazdasta i Rovovska kosa—Čuke—Iven—Ivenska greda—Soko

Kao komandir čete, Prvanović je u ovim ratovima uvek bio u prvim borbenim redovima. U sebi je nosio odgovornost za svoje vojnike i za revnosno ispunjavanje dužnosti. Kod njega uzmicanje i povlačenje nije postojalo, a kao komandir i strateg imao je sposobnost da proceni mogućnosti i rizike odluka koje je donesio u toku borbi.[3][1]

Karijera uredi

Napredovanje u službi

U službi je redovno napredovao od čina kaplara do čina pukovnmika.[1]

U podoficirske činove proizveden je u; čin kaplara proizveden je 1. maja 1901. godine, podnarednika 28. februara 1903. godine, narednika jula 1904. godine.

U niže oficirske činove proizveden je u; potporučnika 27. avgusta 1905. godine, poručnika 29. jula 1909. godine, kapetana II klase 24. oktobra 1912. godine, kapetana I klase 30. novembra 1913. godine,

U više oficirske činove proizveden je u; čin majora 1. oktobra 1915. godine, potpukovnika 14. oktobra 1920. godine i pukovnika 14. oktobra 1924. godine.

Dužnosti u vojsci

Dužnosti na kojima se nalazio tokom svog radnog veka:

  • 1. septembar 1906 — 5. decembar 1908.- vodnik XI pešadijskog puka
  • 15. decembar 1908 — 30. april 1911.- na službi u okružnoj komandi -
  • 30.4.19115 — 17.9.1912.- vodnik u II pešadijskom puku
  • 17. septembar 1912 — 21. decembar 1913.- komandir 4. čete, 4. bataljonau II pešadijskom puku
  • 21. decembar 1913 — 30. jul 1914.- komandir 5. čete Granične trupe
  • 30. jul 1914 — 2. decembar 1914. - komandir 5. čete Granične trupe i komandir 1. čete 2. bataljona VI pešadijskog puka II. poziva
  • 2. decembar 1914 — 17. oktobar 1915.- komandir 5. čete Granične trupe
  • 17. oktobar 1915 — 18. novembar 1915. – komandant 4.bataljona VIII puka II. poziva,
  • 18. novembar 1915 — 17. mart 1916. – komandant 3. bataljona VII puka I. poziva
  • 17. mart 1916 — 17. septembar 1916. – komandir čete u VII pešadijskom puku
  • 17. septembar 1916 - januar 1918. – zastupnik komandanta 2. bataljona VII puka I. poziva
  • 28. mart 1918 — do 6. decembar 1919. – komandant 2. odseka Granične trupe
  • 6. decembar 1919. na službi u Đeneralštabnom odseku Moravske divizijske oblasti za ađutantske poslove
  • 21. jul 1921. – komandant 3. bataljona XXIII pešadijskog puka
  • 5. septembar 1921. — na službi u štabu Moravske divizijske oblasti
  • 23. mart 1922.- postvaljen je za komandanta bataljona III pešadijskog puka
  • 14. jul 1924. - razrešen je dužnosti i stavljen na raspoloženje ministru vojske i mornarice
  • 12. mart 1924. - na službi u štabu III pešadijskog puka.
  • 15. oktobar 1924. - na službi u kancelariji pirotskog vojnog okruga
  • 29. april 1925. - na službi u štabu komande Boke Kotorske
  • 18.jul 1925. godine - preminuo u u Vojnoj bolnici u Meljinama na dužnosti, u štabu komande Boke kotorske u Boki kotorskoj.[1]

Izvori uredi

  1. ^ a b v g d Podaci su preuzeti doslovno iz personalnog kartona Jovana Prvanovića, Karton ličnih i službenih odnosa oficira, izdato uverenje pod brojem AĐ 26650, 29.7.1925. Vojni arhiv, kutija 1442, fascikla 204.Karton se po naređenju ministra popunjavao lično.
  2. ^ JKP „Gorica” Niš, Knjiga umrlih u Nišu, tekući broj 174 za 1925. godinu.
  3. ^ Kakav je srpski vojnik - Pismo jednog srpskog oficira s bojnog polja svojoj sestri Balkanski rat u slici i reči, br.10, Beograd, nedelja 24. marta 1913, str.158-159

Literatura uredi

  • Bojana Nešić, Pisma iz rata Jovana M. Prvanovića, Zbornik Narodnog muzeja Niš broj. 24 (2016).
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Јован_Првановић&oldid=26798242”