Josip Hrnčević

Dr Josip Hrnčević (Obrovnica, kod Bjelovara, 9. decembar 1901 — Zagreb, 13. mart 1994), pravnik, sudija, učesnik Narodnooslobodilačke borbe i društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i SR Hrvatske.

josip hrnčević
Josip Hrnčević
Lični podaci
Datum rođenja	(1901-12-09)9. decembar 1901.
Mesto rođenja	Obrovnica, kod Bjelovara, Austrougarska
Datum smrti	13. mart 1994.(1994-03-13) (92 god.)
Mesto smrti	Zagreb, Hrvatska
Profesija	pravnik
Delovanje
Član KPJ od	1933.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije
Čin	general-major u rezervi
predsednik Saveznog suda FNRJ
Period	1951 – 1959.
Odlikovanja

Biografija

Rođen je 9. decembra u selu Obrovnici kod Bjelovara. Gimnaziju je završio 1922. godine u Bjelovaru, a nakon toga studij prava u Zagrebu, gde je i doktorirao 1927. godine. Na početku je radio kao sudijski i advokatski pripravnik u Zagrebu, te kao sudija kotarskih sudova u Bjelovaru, Novskoj, Vukovaru i Čakovcu, te okružnih sudova u Varaždinu i Sremskoj Mitrovici (1929–1941).

Član Komunističke partije Jugoslavije postao je 1933. godine. bio je sekretar Mesnog komiteta KPJ u Varaždinu i Čakovcu od 1934, a od 1937. do leta 1941. sekretar Okružnog komiteta. U martu 1940. godine, bio je delegat na savetovanju KP Hrvatske u Zagrebu, a u avgustu iste godine na Prvoj konferenciji KPH u Zagrebu bio je izabran za kandidata za člana Centralnog komiteta KPH.

Narodnooslobodilačka borba

Bio je jedan od organizatora Narodnooslobodilačkog pokreta u Hrvatskom Zagorju i Međimurju. U junu je učestvovao u osnivanju prve partizanske grupe u okolici Varaždina, a u avgustu 1941. radio je na terenu Sremske Mitrovice. Početkom januara 1942. godine, stupio je u Fruškogorski partizanski odred, gde je bio zamenik političkog komesara odreda, a zatim na vojnoj dužnosti u Štabu za Srem. U novembru 1942, kao delegat Štaba Trećeg sremskog odreda, upućen je u Štab Treće operativne zone u Slavoniji. Po dolasku u Slavoniju, postao je član Oblasnog komiteta KPH i sekretar Oblasnog NOO za Slavoniju. Na leto 1943. godine, bio je upućen na partijski rad u Zagreb. Po povratku iz Zagreba u septembru 1943, postao je sekretar Oblasnog komiteta KPH za Zagrebačku oblast, a od novembra 1943. član povereništva CK KPH za severnu Hrvatsku. U aprilu 1944, otišao je u Vrhovni štab NOVJ u Drvar, gde je postao načelnik vojno-sudskog odeljenja i predsednik veća Višeg vojnog suda pri Vrhovnom štabu.

Tokom rata, imao je čin pukovnika NOVJ, a nakon prevođenja u rezervu, proizveden je u čin general-majora.

Posleratna karijera

Posle rata, bio je predsednik Vojnog veća Vrhovnog suda FNRJ (1945–1946), savezni javni tužilac FNRJ (1946–1951), predsednik Saveznog vrhovnog suda (1951–1959), član Saveznog izvršnog veća i sekretar SIV-a za pravosuđe (1959—1963). Nakon donošenja Ustava 1963, bio je izabran za predsednika Ustavnog suda Hrvatske, dužnost na kojoj je penzionisan 1967. godine.

Bio je član Centralnog komiteta SKH (1946—1954. i 1965–1968), član Centralnog komiteta SKJ (1952–1964) i član Saveta federacije SFRJ.

Bio je poslanik Sabora NR Hrvatske i narodni poslanik Narodne skupštine FNRJ prvog i drugog saziva. Bio je član Saveznog odbora SSRN Jugoslavije i Glavnog odbora SSRN Hrvatske, član Centralnog odbora SUBNOR Jugoslavije i član predsedništva Saveza udruženja pravnika Jugoslavije.

Umro je 13. marta 1994. godine u Zagrebu.

Literarni rad i odlikovanja

Objavljivao je članke i rasprave, naročito o institucijama javnog tužilaštva i ustavnim sudovima u stručnim publikacijama i periodici. Takođe je skupio i objavio istorijsko-publicističke članke o Zagrebu tokom Drugog svetskog rata.

Autor je knjiga „Svjedočanstva“ (Zagreb 1984) i „Crvene zastave – 1936“ (Zagreb 1986; kao koautor).

Nosilac je Partizanske spomenice 1941, Ordena narodnog oslobođenja, Ordena zasluga za naroda sa zlatnom zvezdom, Ordena bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem, Ordena rada sa crvenom zastavom, Orden za hrabrost i više drugih jugoslovenskih odlikovanja.

Literatura

• Jugoslovenski savremenici: ko je ko u Jugoslaviji. „Sedma sila“, Beograd 1957. godina.
• Enciklopedija Jugoslavije (knjiga četvrta). „Leksikografski zavod FNRJ“, Zagreb 1960. godina.
• Jugoslovenski savremenici: ko je ko u Jugoslaviji. „Hronometar“, Beograd 1970. godina.
• Enciklopedija Jugoslavije (knjiga četvrta). „Jugoslavenski leksikografski zavod Miroslav Krleža“, Zagreb 1986. godina.
• Hrvatski biografski leksikon (knjiga peta). „Leksikografski zavod Miroslav Krleža“, Zagreb 2002. godina.