Judeohrišćanstvo
Judeohrišćanstvo je izraz koji se koristi za svrstavanje judaizma i hrišćanstva u jednu grupu, bilo u odnosu na judaističko porijeklo hrišćanstva, hrišćansko pozajmljivanje hebrejske Biblije koja čini „Stari zavjet” hrišćanske Biblije, ili zbog uočenih paralela ili zajedničkih osobina judeohrišćanske etike koju dijele dvije religije. Jevrejsku tradiciju iskupljenja pozajmili su hrišćani, a obrezivanje je jevrejska tradicija uobičajena među evangelistima,[1][2] obilježavanje Pashe kod Jevreja je tradicija blisko povezana sa hrišćansko proslavom Uskrsa.[3][4]
Izraz „judeohrišćanin” (engl. Judæo Christian) prvi put se pojavio u 19. vijeku kao riječ kojom su se označavali jevrejski konvertiti u hrišćanstvo. Njemački izraz „jevrejski hrišćanin” (njem. Judenchristlich) koristio je Fridrih Niče za opisivanje kontinuiteta između jevrejskog i hrićanskog pogleda na svijet.
Izraz je postao opšteprihvaćen u Sjedinjenim Američkim Državama tokom Hladnog rata, kako bi se ukazalo na jedinstveni američki identitet suprotan komunizmu. Teolog i pisac Artur Koen, u knjizi The Myth of the Judeo-Christian Tradition (Mit judeohrišćanske tradicije), doveo je u pitanje teološku valjanost judeohrišćanskog koncepta, sugerišući da je to ustvari izum američke politike.
Srodni krovni izraz „Avramske religije” pored judaizma i hrišćanstva uključuje mormonizam, ahmadizma, bahaizam, islam i druzizam.[5]
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ „Atonement In Judaism, Christianity And Islam”. NPR.org (na jeziku: engleski). Pristupljeno 13. 8. 2021.
- ^ „Evangelicals turning to Jewish customs? It's complicated | Theo Hobson”. the Guardian (na jeziku: engleski). 17. 2. 2011. Pristupljeno 13. 8. 2021.
- ^ Reno, R. R. (14. 4. 2017). „The Profound Connection Between Easter and Passover”. Wall Street Journal. Pristupljeno 13. 8. 2021.
- ^ „Passover and Easter”. My Jewish Learning. Pristupljeno 13. 8. 2021.
- ^ Hughes, Aaron W. (2012). Abrahamic Religions: On the Uses and Abuses of History (na jeziku: engleski). Oxford University Press USA. str. 71—75. ISBN 978-0-19-993464-5. Pristupljeno 13. 8. 2021.