Ljiljana Aleksić Pejković
Ljiljana Aleksić-Pejković (Kumanovo, 8. jul 1926) srpski je istoričar. Diplomirala je na Pravnom fakultetu u Beogradu 1950. godine. Primljena je na mesto asistenta u Istorijskom institutu kao stipendista SANU. Doktorirala je 1956. u Centre des Hautes Etudes Européennes u Strazburu sa disertacijom Stav Francuske prema Srbiji za vreme druge vlade kneza Miloša i Mihaila (1858 — 1868). U institutu je stekla sva naučna zvanja. Penzionisana je 1992. godine. Proučavala je odnose Srbije i Crne Gore u 19. i 20. veku sa zapadnim silama- Francuskom, Ujedinjenim Kraljevstvom i Italijom. Takođe je proučavala i uticaje ovih odnosa na privredna, politička i finansijska kretanja u Srbiji. Istraživala je u mnogim arhivama, pretežno diplomatskim, u Rimu, Londonu, Parizu i Beču. Učestvovala je na brojnim naučnim skupovima. Svoje radove objavljivala je u mnogim stranim i domaćim časopisima. Odlikovana je italijanskim ordenom Per le merità III stepena za naučnu saradnju sa ovom zemljom.
| Ljiljana Aleksić-Pejković | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 8. jul 1926. |
| Mesto rođenja | Kumanovo, Kraljevina SHS |
Važniji radovi
uredi- Political and diplomatic importance of the Balcan Wars, War and the Society in the Eastern and Central Europe, XVII, Brooklyn 1986.
- Severna Albanija u spoljnopolitičkim planovima Srbije i Crne Gore, Stanovništvo slovenskog porekla u Albaniji, Titograd 1991.
- Novi kurs u spoljnoj politici Srbije početkom 20. veka, Srbija u modernizacijskim procesima 20. veka, Beograd 1994.
- Bosna i Hercegovina od Srednjeg veka do novijeg vremena, Beograd 1995.
