Авала (almanah)
Avala (almanah) je objavljen u dve knjige, 1846. i 1847. godine u Beogradu. Pun naziv časopisa je glasio Zabavnik za godinu 1846. odnosno 1847. godinu, od Jovana Filipovića.
| Tip | almanah |
|---|---|
| Urednik | Jovan Filipović |
| Osnivanje | 1846. |
| Jezik | srpski |
| Ukidanje | 1847. |
| Grad | Beograd |
Izdavač uredi
Urednik zabavnika bio je Jovan Filipović, pravnik, na dužnosti arhivara Knjaževske kancelarije. Avala je štampana u "Knjaževsko-Srpskoj Knjigapečatnji". Sveske imaju po 158 strana.[1]
Osnovne informacije uredi
Avala takoreći pripada grupi autorskih almanaha, jer je broj drugih saradnika veoma mali; samo tri priloga su potpisana punim imenom, a dva inicijalima. Saradnici su Ilija Zaharević, direktor Beogradske gimnazije sa tri priloga, Toma Živanović "stolonačelnik" sa dve objavljene basne i Jovan Đ. Jeftimijević, sa jednim prevodom.
Avala predstavlja publikaciju karakterističnu za taj istorijski period, sa težnjom ka modernizaciji i osavremenjivanju, u skladu sa društveno-političkim životom Srbije 40-tih godina 19. veka. Period vladavine ustavobranitelja nosili su činovnici, pravnici koji su unosili evropske modele u život Srbije, pa i uređivali publikacije tog doba i činili njihove pretplatnike.
Sadržaj uredi
Almanah nije sadržao kalendarski deo, a rubrike su bile: Pripovetke i kraće priče, proza i treći, mešoviti deo. U drugoj knjizi dodata je i rubrika "Šaljivac".
Glavni deo Avale činile su pripovetke, ali ne moralno-sentimentalne, kao u starijim almanasima, već moderne, kao npr. istočnjačke: Ljubav u Saraju, Nazar i Ali Mohamed ili volšebni pečat, ili još modernije po tematici: Liska, Tikveni kralj, Okovi. Sve pripovetke su prevedene, uglavnom sa nemačkog jezika.
Najznačajnija objavljena pripovetka je Tamanj, koja predstavlja jedno poglavlje iz Ljermontovljevog romana Junak našeg doba, i istovremeno, prvi prevod iz dela ovog ruskog književnika na srpski jezik (Nikola Hristić, sa nemačkog).
Poezija je predstavljena manjim brojem priloga; svega 15-tak pesama, od kojih su dve prevodi, a ostale bez potpisa, pa se pretpostavlja da su delo urednika, npr. Ljubovna pesma, Mara robinja Lazu hajduku, Neću tvoje, nemoj moje, Jek i odjek, Satiri. [2]
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ „Avala ili ZabavnikЪ. Za godinu 1846. i 1847.”. digitalna.nb.rs. Pristupljeno 1. 6. 2022.
- ^ Deretić, Jovan (2016). Almanasi Bukovog doba. Zrenjanin: Sezam Book. str. 53-59.