Adela Bohunicki
Adela Bohunicki (Slavonski Brod, 20. maj 1905 — Zagreb, 10. septembar 1978) bila je lekarka i učesnica Španskog građanskog rata.
| adela bohunicki | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 20. maj 1905. |
| Mesto rođenja | Slavonski Brod, Austrougarska |
| Datum smrti | 10. septembar 1978. (73 god.) |
| Mesto smrti | Zagreb, SR Hrvatska, SFRJ |
| Profesija | lekarka |
| Delovanje | |
| Učešće u ratovima | Španski građanski rat |
Biografija uredi
Rođena je 20. maja 1905. godine u Slavonskom Brodu. Ovde je završila osnovnu školu i gimanziju. Kao gimnazijalka povezala se sa revolucionarnim omladinskim pokretom. Potom je studirala na Medicinskom fakultetu u Zagrebu, gde se tokom studija posvezala sa revolucionarnim studentskim pokretom. Bila je jedna od najaktivnijih članica Kluba studenata marksista i 1925. godine je bila primljena u članstvo tada ilegelne Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).[1][2]
Zbog aktivnog političkog delovanja na Univerzitetu u Zagrebu, Adela je postala meta zagrebačke policije pa je morala da prekine studije i napusti Zagreb. Studije medicine je nastavila u Gracu i Minhenu, gde je specijalizirala pedijatriju. Potom je po zadatku KPJ prešla u Prag, gde je dobila čehoslovačko državljanstvo. Ovde je politički delovala među jugoslovenskim studentima, koji su studirali u Pragu. Sarađivala je sa Veljkom Vlahovićem, Ilijom Engelom, Oskarom Danonom, Ivom Vejvodom, Brankom Krsmanovićem, Lazarom Udovičkim i drugima.[1][2]
Nakon izbijanja Španskog građanskog rata, januara 1937. godine s grupom jugoslovenskih studenata je kao dobrovoljac otišla u Španiju, gde se na strani Španske republike borila protiv fašizma. Sve do februara 1939. godine nalazila se u sanitetskoj službi Internacionalnih brigada. Nakon propasti Španske republike, do maja 1939. godine se nalazila u logorima u Francuskoj, odakle se kasnije vratila u Kraljevinu Jugoslaviju. Odmah po povratku bila je uhapšena i nakon nekoliko dana je bila proterana iz zemlje u Kraljevinu Mađarsku. Odatle se vratila u Čehoslovačku, gde je nastavila sa političkim delovanjem.[1][2]
U toku Drugog svetskog rata boravila je u Čehoslovačkoj, gde je radila kao dečiji lekar. Uporedo s tim, ilegalno je delovala ka sekretar jedne partijske ćelije i sarađivala s čehoslovačkim partizanima. Nakon završetka rata, 1945. godine vratila se u Jugoslaviju. Nakon donošenja Rezolucije Informbiroa i početka političkog sukoba izmeđi KPJ i SKP(b), Adela je novembra 1948. godine bila uhapšena kao pristalica Informbiroa. Provela je pet godina u ženskom zatvoru na ostrvu Sveti Grgur. Nakon puštanja iz zatvora, 1953. godine posvetila se zdravstvenom radu kao lekar pedijatar. Kasnije je bila partijski rehabilitovana i bio joj je priznat borački staž kao i status španskog borca.[1][2]
Umrla je 10. septembra 1978. godine u Zagrebu i sahranjena je na groblju Mirogoj.[1][2]
