Azimstvo

Azimstvo je vrsta hleba koji je napravljen bez upotrebe kvasca. Ovakav obredni hleb se koristio kod starozavetnih Jevreja, a nativali su ga opresnoh (presan hleb) i upotrebljavan je tokom praznovanja Pashe.

U obrednom i liturgijskom smislu azimstvo predstavlja jednu od bitnih razlika između bogosluženja pravoslavne i rimokatoličke crkve, počev od Velikog raskola 1054. godine. Rimokatolici za pričešće upotrebljavaju beskvasni hleb (azima). U srpskim srednjovekovnim izvorima pojam azimstvo, azimiti odnosi se na pripadnike rimokatoličke crkve u srpskim pravoslavnim zemljama.

U Dušanovom zakoniku o azimitima se govori kao o jeresi latinskoj. U srednjovekovnoj srpskoj državi u gradovima i trgovima živeo je veliki broj pripadnika rimokatoličke crkve koji su uživali sva prava i slobode. Sudeći po propisima Dušanovog zakonika (član 6, 7, 8 i 9) postojala je realna opasnost od prozelitizma koji su vršili rimokatolički sveštenici, posebno u gradovima. Zakonik je takve tendencije sankcionisao određenim merama i zabranama. Prema Zakoniku Patrijaršija je imala obavezu da u gradovima i trgovima postavi protopope koji su imali zadatak da vraćaju u pravoslavlje one koji su prešli u rimokatolicizam.

LITERATURA

• Đ. Daničić, Rječnik; J. Brija, Rečnik pravoslavne teologije, sa rumunskog pre-veo episkop Mitrofan, Beograd 1997.