Aleksije Lazović
Aleksije Lazović (Bijelo Polje, 1774 — 1837) bio je srpski slikar i ikonopisac.
| Aleksije Lazović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1774. |
| Mesto rođenja | Bijelo Polje, Crna Gora |
| Datum smrti | 1837. |
| Zanimanje | slikar i ikonopisac |
| Porodica | |
| Roditelji | Simeon Lazović |
Biografija
urediRođen je u Bijelom Polju u srpskoj porodici, a njegov otac sa kojim je radio bio je Simeon Lazović, takođe slikar i ikonopisac.[1]
Među delima Aleksija Lazovića je ikonostas u manastiru Reževići koji se nalazi u Petrovcu na Moru[2], kao i ikonostas u Crkvi Uspenja Bogorodice u Šibeniku. Sa svojim ocem oslikao je ikonostas paraklisa Svetog Dimitrija i Nikole u manastiru Visoki Dečani i ikonostas manastira Savina kod Herceg Novog.[3][4][5][6]
Autor je i ikone Bogorodice, naslikane 1806. godine i po ugledu na sliku koja se pripisuje Svetom Luki, ovo delo se čuva u Muzejskoj riznici Pećke patrijaršije. Dela Aleksija Lazovića sačuvana su i u crkvama Dobroselica, Mačkat i Bela Reka na Zlatiboru i ikonostas koji je oslikao u manastiru Nikoljcu u Bijelom Polju 1837. godine.[7][8]
Dečanski ikonostasi su najgrandioznija i najlepša dela Simeona i Aleksija Lazovića koji su između 1764. i 1837. godine uradili brojne ikonostase u crkvama u Dalmaciji, Crnoj Gori, Bosni i Hercegovini i Srbiji.
S obzirom na svoje koncepcije likovne umetnosti, ovi ikonopisci su bili nastavljači postvizantijske tradicije ikonografije, prilagođavajući modele ukusu svojih kupaca modernizacijom, odnosno upotrebom postbarokne forme koju su praktikovali graveri i slikari koji su radili. Ikonostas manastira Dečana u velikoj meri dopunjuje sliku raznovrsne delatnosti slikara Lazovića i omogućava nam da objektivnije sudimo o njihovom stvaralaštvu koje verno prenosi društvene i duhovne prilike u kojima su živeli i ispoljavali svoje talente.
Galerija
uredi
Vidi još
urediReference
uredi- ^ „Yugoslav Review”. Jugoslovenska Revija. 5. 10. 1986 — preko Google Books.
- ^ „Serb Land of Montenegro”. www.njegos.org.
- ^ Rakić, Svetlana (5. 10. 2000). Serbian Icons from Bosnia-Herzegovina: Sixteenth Century to Eighteenth Century. A. Pankovich Publishers. ISBN 9780967210124 — preko Google Books.
- ^ MEDAKOVIC, D. (5. 10. 1978). „Manastir Savina. Velika crkva, riznica rukopisi.. (Le monastère Savina. La grande église et le trésor des manuscrits)”. www.openbibart.fr. Arhivirano iz originala 29. 07. 2019. g. Pristupljeno 03. 10. 2022.
- ^ „Riviera - string of pearls”. www.hercegnovi.me. Arhivirano iz originala 17. 01. 2022. g. Pristupljeno 03. 10. 2022.
- ^ „Ikone iz tri paštrovska manastira”. Vijesti.me. 19. 6. 2018.
- ^ Petković, Sreten (5. 10. 1982). „The Patriarchate of Peć”. Serbian Patriarchate — preko Google Books.
- ^ „CRKVE ZLATIBORSKOG KRAJA - SIROGOJNO - Crkva Svetih apostola Petra i Pavla”. www.uzice.net.
Spoljašnje veze
uredi- Slikarska zaostavština Simeona i Aleksija Lazovića y Dečanima na sajtu heritage.gov.rs
