Anorektalna agnozija
Anorektalna agnozija je jedan od uzroka anorektalne inkontinencije, usled primarno poremećenog anorektalnog senzibiliteta zbog narušene funkcije autonomnog i/ili centralnog nervnog sistema i porođajne traume, što dovodi do gubitka „svesti” o stolici.[1]
| Anorektalna agnozija | |
|---|---|
| Sinonimi | Disfunkcija analnog sfinktera |
 | |
| Klasifikacija i spoljašnji resursi | |
| MKB-10 | R15 |
| MKB-9-CM | 787.6 |
| DiseasesDB | 6763 |
| MedlinePlus | 003135 |
| eMedicine | article/268674 |
| MeSH | D005242 |
Etiopatogeneza uredi
Anorektalna agnozija je samo jedna od nesposobnosti prepoznavanja i shvatanja vizuelnih, taktilnih i slušnih sadržaja koji su prethodno bili poznati. Najčešće nastaje kao posledica oštećenja delova centralnog nervnog sistema odgovornog za senzibilitet usled fizičke traume ili bolesti i/ili sutonomn og nervnog sistema nakon porožajne treuma. Kao posledica narusenih funkcija senzibiliteta u CNS i autonomnom nervnom sistemu kod bolesnika se može javiti gubitka „svesti” o stolici, i rezultovati naruđenom funkcijom anorektuma i poda male karlice, i pratećom analnom inkontinencijom.[2]
U psihijatriji izraz anorektalna agnozija koristi i za osobe koje su izgubile sposobnost normalnog fekalnog pražnjenja zbog emocionalnih smetnji, ili usled starenja, demencije, invadiliteta, psihotičnih poremeća.
Dijagnoza uredi
Dijagnoza se može postaviti tek nakon utvrđivanja osnovnog poremećaja u nervnom sistemu koji je doveo do anorektalne agnozije.
- Vizualizacija mozga
U tom smislu radi se vizuelizacija mozga (CT ili MRI, sa angiografijom, ili bez nje) u cilju:
- otkrivanja karakteristične centralne lezije (npr srčanog udara, krvarenja, intrakranijalnih tumorskih procesa),
- identifikacija atrofije korteksa u degenerativnim bolestima.
- Fizički pregled
Fizički pregled često se može otkriti narušavanje određenih tipova senzorne osetljivosti, što može dodatno otežati daljnju procenu bolesnikove bolesti.
Terapija uredi
Anorektalna agnozija nema poseban tretman. Rehabilitaciju sprovodi neuropsihijatar i psiholog u sklopu osnovne bolesti centralnog ili autonomnog nervnog sistema. Stepen oporavka zavisi od veličine i lokacije oštećenja ćelija, stepena oštećenja i starosti pacijenta. Oporavak se obično odvija u prva tri meseca, ali obično traje godinu dana.[3]
Izvori uredi
- ^ Bharucha AE, Fletcher JG, Seide B, et al. Phenotypic variation in functional disorders of defecation. Gastroenterology, 2005;128:1199-210 16.
- ^ Mearin F, Rey E, Balboa A. Functional and motility gastrointestinal disorders. Gastroenterol Hepatol. 2011 Oct;34 Suppl 2:3-14.
- ^ Simon MA, Bueno AM. Behavioural treatment of the dyssynergic defecation in chronically constipated elderly patients: a randomized controlled trial. Appl Psychophysiol Biofeedback , 2009; 34:273-7
Literatura uredi
- Rao, S.S., Tuteja, A.K., Vellema, T., Kempf, J., and Stessman, M. Dyssynergic defecation demographics, symptoms, stool patterns, and quality of life. J Clin Gastroenterol. 2004; 38: 680-685
- Nygaard IE, Rao SS, Dawson JD. Anal incontinence after anal sphincter disruption: a 30-year retrospective cohort study. Obstet Gynecol. 1997 Jun. 89(6):896-901.
Spoljašnje veze uredi
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
