Apameja (Sirija)
Apameja (arap. أفاميا ili آفاميا, Afamia) je bivši rimski grad čije se dobro očuvane ruševine nalaze u današnjoij sjeverozapadnoj Siriji, okoli 55 km severozapadno od Hame, na desnoj obali Oronta.
| Apameja arap. أفاميا | |
|---|---|
 Pogled na ruševime Apameje | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Sirija |
| Pokrajine | Hama(pokrajina) |
| Osnovan | 300 gonina p. n. e. |
| Stanovništvo | |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 35° 25′ 05″ S; 36° 23′ 53″ I / 35.418° S; 36.398° I |
  Apameja Apameja na karti Sirije | |
Istorija uredi
Pre dolaska trupa Aleksandra Velikog u Siriju je bio poznat pod nazivom Farnaka. Aleksandar ga je preminovao u Pela u svom rodnom mestu. Nakon njegove smrti je tim područjem zavladao njegov vojskovođa Seleuk I Nikator, osnivač Seleukidskog carstva.[1] On ga je po svojoj supruzi, persijskoj princezi Apami, preimenovao u Apameja. Pod mnjegovom vlašću se grad brzo razvio u važan vojni garnizon, ali i ekonomsko središte. Grad je narastao na 120.000 stanovnika, a ekonomija se temeljila na brojnim ergelama od 30.000 konja, kao i objektima za dresuru 500 bojnih slonova.
Godine 64. p. n. e. je za vreme trećeg mitridatskog rata Apameju zauzeo rimski vojskovođa Pompej i otada je bio pod vlašću rimske države. Rimljanima je grad idalje služio i nastavio je da se razvija kao važna vojna baza. Godine 115. je za vreme vladavine cara Trajana Apameju pogodio katastrofalan zemljotres, što je rimske careve sve do Marka Aurelija nateralo da ulažu velika sredstva u njegovu obnovu. Ti napori su urodili plodom, pa je broj stanovnika narastao na pola miliona, a Apameja postala i važno kulturno središte, posebno značajno zbog razvitka neoplatonističke filozofske škole, odnosno miešanja Platonove filozofije sa orijentalnim elementima.
Apameja je svoj razvoj nastavila i pod Vizantijom, postavši središte episkopije kao i provincije Sirija Sekunda. Godine 540. su taj deo Sirije su napali Persijanci, a zatim zauzeli Alep, Antiohiju a na kratko i Apameju. Godine 612. Perzijanci su ponovno zauzeli grad, odakle su Vizantijci uspeli da ih oteraju 628 godine. Njih su, međutim, oterali arapski muslimani 636. nakon čega Apameja postepeno počinje da gubi na svom značaju. Godine 1106. Grad su osvojioli krstaši pod Tankredom. Godine 1149. krstaše je proterao Nuredin, a u središtu grada, na mestu nekadašnje antičke akropole, podigao tvrđavu danas poznatu kao Kalat el Mudik. Osam godina kasnije, novi zemljotres je doveo do potpunog napuštanja grad. Kasnije je Apameja služila samo kao jedna od karavanskih stanica, a pod turskom vlašću i kao stanica na hodočašće u Meku.
Reference uredi
- ^ (Stephanus of Byzantium s. v.; Strabo xvi. str. 752; Ptolemy v. 15. § 19; Festus Avienus, v. 1083; Anton. Itin.; Hierocles)
