Arado Ar 66
Arado Ar 66 je bio jednomotorni, dvosedni, trenažni dvokrilac, razvijen 1932. godine. Pored trenažne uloge, korišćen je i u noćnim bombarderskim akcijama na Istočnom frontu.
 Arado Ar 66 | |
| Opšte | |
|---|---|
| Dimenzije | |
| Masa | |
| Pogon | |
| Performanse | |
| Početak proizvodnje | 1933. |
| Dužina | 8,30 |
| Razmah krila | 10 |
| Visina | 2,93 |
| Površina krila | 29,6 |
| Prazan | 905 |
| Normalna poletna | 1330 |
| Klipno-elisni motor | 1 x PG Argus As 10c |
| Snaga | 240 kW |
| Maks. brzina na Hopt | 175 km/h |
| Maks. brzina na H=0 | 210 km/h |
| Taktički radijus kretanja | 715 km |
| Plafon leta | 4500 m |
| Brzina penjanja | 244 m/min |
Istorija uredi
Poslednji projekat nemačkog konstruktora Valtera Rethelma bio je izviđačko-trenažni avion Arado Ar 66. Prvi model Ar 66a, zamišljen je da bude lovac. Ipak su letne karakteristike ukazale, da on ne odgovara ulozi lovca. Prvi let Ar 66a obavio je 1932. godine. Sledeća varijanta aviona, bila je Ar 66b. U stvari to je bila modifikacija Ar 66a, samo je imala plovke. Ukupno je napravljeno 10 aviona tog modela. Zajedno sa proizvidnjom modela Ar 66b, krenula je i proizvodnja modela Ar 66c.
Avioni Arado Ar 66 su se pokazali kao izvanredni za obuku pilota bombardera i jurišnih aviona. U toj ulozi su manje ili više ostali do 1942. godine, kada su zajedno sa avionima Go 145 uključeni u eskadrile noćnih bombardera na istočnom frontu. Mnoge zemlje sa kojima je Nemačka bila saveznik, imale su ove avione u svom vazduhoplovstvu.
Proizvodnja uredi
U periodu od 1934. do 1940. godine proizvedeno je više od 6.000 aviona (pojedini analitičari navode cifru od skoro 10.000 aviona)
Literatura uredi
- Kay, Antony L.; Smith, John Richard (1972). German Aircraft of the Second World War. London: Putnam. ISBN 978-0-85177-836-5.
