Arhimandrit Kiprijan (Kern)
Arhimandrit Kiprijan (u svetu Konstantin Eduardovič Kern; 11. maj 1899 – 11. februar 1960) bio je pravoslavni teolog, pisac i profesor na Institutu sv. Sergija u Parizu.
Kiprijan Kern | |
|---|---|
.jpg) | |
| Puno ime | Kiprijan Kern |
| Datum rođenja | 11. maj 1899. |
| Mesto rođenja | Tula, Ruska Imperija |
| Datum smrti | 11. februar 1960. (60 god.) |
| Mesto smrti | Klamar, Francuska |
Život uredi
Arhimandrit Kiprijan rođen je 11. maja 1899. godine u Tuli, u staroj plemićkoj porodici. Otac mu je bio profesor i dekan Šumarskog fakulteta u Petrogradu. Konstantin je završio Aleksandrovski licej (gimnaziju) i pravni fakultet Moskovskog univerziteta. Učestvovao je u građanskom ratu u Dobrovoljačkoj armiji, a 1920. godine emigrirao je u Konstantinopolj, a zatim u Srbiju. Završio je pravni (1922) i bogoslovski (1925) fakultet Beogradskog univerziteta. Doktorirao je 1945. godine na Institutu sv. Sergija u Parizu na temu ,, Antropologija svetog Grigorija Palame“. Mladi Konstantin je učestvovao u radu beogradskog kružoka prepodobnog Serafima, kao i u susretima Ruskog studentskog hrišćanskog kongresa u Pšerovu i Hopovu. Bio je u jurisdikciji Ruske zagranične Crkve. Od 1925. godine predaje liturgiku, apologetiku i grčki jezik u Bitolju. 2. aprila 1927. godine, na Lazarevu subotu, zamonašen je, a zatim rukopoložen 3. i 7. aprila od strane mitropolita Antonija (Hrapovickog). Od 1928. godine bio je starešina Ruske duhovne misije u Jerusalimu sve do 1930. godine. Od 1931. do 1936. ponovo predaje u Bitolju. Godine 1936. prelazi u Pariz, u jurisdikciju Konstantinopoljske patrijaršije, kod mitropolita Evlogija (Georgijevskog) i radi kao docent na katedri za liturgiku na Institutu sv. Sergija. 1941 – docent za patrologiju, 1945—1960 – profesor liturgike, patrologije i pastirskog bogoslovlja. Prvih godina u Parizu o. Kiprijan je služio u manastiru u ulici Lurmel, koju je osnovala monahinja Marija (Skobcova). Godine 1940. mitropolit Evlogije postavlja ga za starešinu hrama sv. Konstantina i Jelene u Klamaru, gde je služio 20 godina. Upokojio se 11. februara 1960. godine. Sahranjen je na groblju kraj crkve u Klamaru. Radovi ovog eminentnog bogoslova u najvećoj meri prevedeni su na srpski jezik zahvaljujući trudu Slobodana Prodića.
Bibliografija uredi
- Antropologija svetog Grigorija Palame, prevod: Đorđe Lazarević (Kraljevo: Eparhijski upravni odbor Eparhije žičke, 2012).
- Izabrana liturgička dela (Šibenik: Istina, 2009).
- Patrologija, prevod: Nikola Marojević, Radisav Marojević (Vrnjačka Banja: Prolog, 2006).
- Epikleza u prvim hrišćanskim Liturgijama, priredio: Slobodan Prodić (Šibenik: Istina, 2004).
- Pastirsko bogoslovlje, prevod: Milivoj Ranđić, Rodoljub Lazić (Vrnjačka Banja; Beograd: Bratstvo Sv. Simeona Mirotočivog: Bogoslovski fakultet SPC, 2003).
- Sveta Liturgija : Praktične napomene i bogoslovsko tumačenje, prevod: Slobodan Prodić (Šibenik: Istina, 2003).
- Liturgika sa himnografijom i heortologijom (Šibenik: Istina, 2003).
- Evharistija, prevod: Slobodan Prodić (Šibenik: Istina, 2000).
